dla każdego <math>x\in\mathbb{R}^n, t > 0.</math> Zatem ciepło dochodzi w dowolnie małym czasie do każegokażdego punktu przestrzeni, czyli rozchodzi się nieskończenie szybko. Tak oczywiście w rzeczywistości nie jest, dlatego też czasami używa się zaburzonego równania przewodnictwa cieplnego. Do równania wprowadza się wtedy parametr τ będący [[czas relaksacji|czasem relaksacji]], na podstawie którego można wyznaczyć prędkość propagacji fali cieplnej<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Taler |imię = Jan |tytuł = Solving direct and inverse heat conduction problems |data = 2006 |wydawca = Springer |miejsce = Berlin |isbn = 978-3-540-33470-5 |strony = 17}}</ref>:
