Klejnot herbowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m drobne redakcyjne
Linia 2:
[[Plik:Ostoja herb.svg|thumb|200px|Klejnot w formie strusich piór w herbie [[Ostoja (herb szlachecki)|Ostoja]]]]
[[Plik:POL COA Ostoja średniowieczna.svg|thumb|200px|[[Ostoja (herb szlachecki)|Ostoja]] w średniowieczu]]
'''Klejnot''', '''cymer''' ([[łacina|łac.]] ''clenodium'', [[Język staropolski|staropol.]] z [[Język niemiecki|niem.]] ''(Helm-)Kleinod'') – zwieńczenie [[Hełm heraldyczny|hełmu]] łączące się z nim za pośrednictwem [[korona rangowa|korony rangowej]] lub przepaski, z której rozwijały się [[labry (heraldyka)|labry]].
 
Do XIX wieku słowem '''klejnotny''' określano osobę mającą prawo do herbu, a '''klejnocić się''' – pieczętować herbem. Słowem klejnot określano niekiedy (np. w [[Henryk Sienkiewicz|sienkiewiczowskiej]] [[Trylogia|Trylogii]]) także cały herb. Niepoprawne nazywanie klejnotem całego herbu spotyka się dziś, także w innych językach np. w [[Język angielski|angielskim]] '''''[[:en:Crest|crest]]''''' potocznie bywa używane jako synonim herbu. W dawnej literaturze nazywa się niekiedy klejnot cymerem (z [[Język niemiecki|niem]] ''Zimir'', ''Helmzimir''). Później mianem '''klejnotu herbowego''' zaczęto określać wyłącznie figurę na [[hełm heraldyczny|hełmie heraldycznym]].