E-learning: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 83.9.121.243) i przywrócono wersję 57535386 autorstwa Refycul |
źródła/przypisy |
||
Linia 2:
'''E–learning''' – nauczanie lub szkolenia przy użyciu technologii informatycznej<ref>{{Cytuj stronę |url = https://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/1418,pojecie.html |tytuł = Pojęcia stosowane w statystyce publicznej: E-learning |opublikowany = [[Główny Urząd Statystyczny]] |data = |data dostępu = 2019-04-02}}</ref>. Oznacza wspomaganie procesu [[dydaktyka|dydaktyki]] za pomocą [[Komputer osobisty|komputerów osobistych]], smartfonów, tabletów ([[m-learning]]) i Internetu. Pozwala na ukończenie kursu, [[Szkolenie|szkolenia]], a nawet studiów bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej. Uzupełnia również tradycyjny proces [[nauczanie|nauczania]], budując [[blended learning]].
Termin e-learning, tak jak i techniki uczenia się oraz technologie kształcenia, odnosi się do stosowania w nauczaniu technologii elektronicznej w o wiele szerszym zakresie niż w ramach tradycyjnych szkoleń komputerowych, czy też nauczania wspomaganego komputerowo z połowy lat osiemdziesiątych. Jest również o wiele szerszy od pojęć nauczania i edukacji [[online]], które oznaczają nauczanie tylko przez [[Internet|sieć internetową]]. W przypadku zastosowania technologii mobilnych, częściej używane jest pojęcie [[
W odróżnieniu od tradycyjnych metod nauki w e-lerningu główny ciężar nauki spoczywa na uczącym się, a nie na nauczycielu<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Matusiak| imię = Krzysztof B. |tytuł =Innowacje i transfer technologii. Słownik pojęć |url = https://www.parp.gov.pl/files/74/81/469/12812.pdf |wydawca =[[Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości]] |miejsce =Warszawa| rok =2011 |rozdział = E-LEARNING [E-Nauczanie] |isbn = 978-83-7633-164-5 |język =pl |strony =59–60}}</ref>.
E-learning służy nauczaniu na odległość oraz nauczaniu elastycznemu. Często jest łączony z tradycyjnym nauczaniem w formie kursów mieszanych.
Linia 8 ⟶ 10:
Dostęp do zautomatyzowanych narzędzi oraz materiałów dydaktycznych umożliwia typowe środowisko e-learningowe Virtual Learning Environment (VLE) z menu nawigacyjnym i [[Ikona (informatyka)|ikonami]].
Szczególnie w [[Uczelnie w Polsce|szkolnictwie wyższym]] wzrasta tendencja do tworzenia środowisk VLE, które w połączeniu z systemami kontroli informacji (''Managed Informaton System'', MIS), tworzą system kontroli środowiska e-learningowego (Managed Learning Environment). W środowiskach tych wszelkie informacje związane z kursem przekazywane są poprzez [[interfejs użytkownika]] zgodny ze standardami obowiązującymi na uczelni.
Coraz więcej tradycyjnych szkół wyższych, jak również młodszych szkół wyższych online, oferuje przez [[internet]] wybrane programy dyplomowe na wielu poziomach i w wielu dziedzinach. Zazwyczaj [[student|studenci]] zobowiązani są do uczęszczania na zajęcia, jednak wiele kursów jest udostępnianych wyłącznie online. Ponadto, coraz częściej uczelnie oferują studentom wsparcie online np. w formie informacji i rejestracji w sieci, e-doradztwa, sprzedaży podręczników przez Internet, stron samorządów czy gazet studenckich online.
Rozwija się oferta [[Masowy otwarty kurs online|masowych otwartych kursów online]] (ang.
E-learning może również odnosić się do edukacyjnych [[Strona internetowa|stron internetowych]], udostępniających np. scenariusze lekcji, arkusze ćwiczeniowe, czy interaktywne ćwiczenia dla dzieci. Pojęcie to jest również używane w biznesie w odniesieniu do opłacalnych szkoleń online.
Linia 55 ⟶ 57:
== Rozwój e-learningu ==
Spośród organizacji które wykorzystywały e-learning w
Według raportu opracowanego przez Konsorcjum Sloan (z ang. ''Sloan Consortium''), wiarygodne źródło informacji na temat szkolnictwa wyższego, do 2003 roku liczba studentów korzystających z platform e-learningowych w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] wyniosła ponad 1,9 mln.
Linia 68 ⟶ 70:
== Podejścia pedagogiczne ==
Naturalnie, możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek [[pedagogika|pedagogicznego]] podejścia do e-learningu, jednak niektóre z nich są stosowane częściej niż inne. Dwa najbardziej powszechne to projektowanie instrukcji i [[Pedagogika społeczna|pedagogika społeczno]]-konstruktywistyczna. Tę ostatnią w szczególności można zastosować wykorzystując fora dyskusyjne, [[blog]]i, artykuły
Model Konwersacyjny Laurillarda jest również odpowiedni dla e-learningu, natomiast Model Pięciostopniowy autorstwa Gilly Salmon jest podejściem pedagogicznym do stosowania forów dyskusyjnych. Istnieją cztery fundamentalne podejścia pedagogiczne, które wpłynęły na strategię wobec pedagogiki wspieranej komputerowo, nauczania na odległość, i które nadal wyznaczają główne zasady pedagogiki e-learningu
Linia 97 ⟶ 99:
4 Model teleedukacyjny asynchroniczny (wirtualny):
* Interaktywne multimedia
* Materiały prezentowane w sieciach
* Teleedukacja z komputerem i Internetem
== Możliwość ponownego wykorzystania, standardy, obiekty wiedzy ==
Włożono wiele wysiłku w ponowne wykorzystanie elektronicznych materiałów dydaktycznych, a w szczególności w opracowanie lub ponowne wykorzystanie obiektów wiedzy. Obiekty te są odrębnymi segmentami odpowiednio oznakowanymi [[Słowo kluczowe (językoznawstwo)|słowami kluczowymi]], lub innymi metadanymi, często przechowywanymi w plikach formatu [[XML]]. Żeby utworzyć kurs należy połączyć ze sobą sekwencję obiektów wiedzy. Rozróżnia się repozytoria obiektów dydaktycznych z dostępem wolnym lub ograniczonym, może być ograniczony zarówno zastrzeżone lub ogólnodostępne, niekomercyjne i komercyjne, weryfikowane przez użytkowników (np. repozytorium Merlot).
Standardowym typowym dla e-learningu formatem jest [[SCORM]]. Inne specyfikacje umożliwiają przenoszenie „obiektów wiedzy” (''Schools Interoperability Framework'') lub klasyfikację metadanych (LOM).
Standardy te są nowe, najstarszy z nich ma 8 lat, i stosunkowo wyspecjalizowane: SIF wykorzystuje się głównie do tworzenia kursów w [[szkoła podstawowa|szkołach podstawowych]] i średnich, LOM – w szkolnictwie wyższym, w [[biznes]]ie i w [[Siły zbrojne|armii]], a SCORM – głównie w biznesie i wojsku oraz częściowo w szkolnictwie wyższym.
Rada ds. Standardów w Szkolnictwie Wyższym (the Post-Secondary Education Standards Council, PESC) również robi postępy w opracowywaniu standardów i obiektów dydaktycznych na potrzeby szkolnictwa wyższego, podczas gdy SIF zaczyna się zwracać ku obiektom szkoleniowym i programowym.
Linia 110 ⟶ 112:
Wyróżnia się asynchroniczne i synchroniczne techniki komunikacji. Do zadań asynchronicznych należą [[blog]]i, [[Wikipedia|wikipedie]], czy fora dyskusyjne. Zadania synchroniczne polegają na jednoczesnym spotkaniu wszystkich uczestników kursu na czacie lub zajęciach wirtualnych.
Według Stephena Downesa, autora biuletynu oraz bardzo popularnego uaktualnianego codziennie bloga, termin eLearning 2.0 odnosi się do tworzenia blogów i
Społeczność pisząca w internecie oraz kanały komunikacyjne są często związane ze społecznościami E-learningowymi oraz M-learningowymi. W obu przypadkach metody nauczania oparte są na podstawowych modelach nauczania oraz zadaniach związanych z uczestnictwem w sesjach e-learningowych w postaci wirtualnych spotkań, czy też tradycyjnych kursów wspomaganych komputerowo. Wiele zadań wymaga częstego spotykania się na sesjach czatowych w formie wirtualnych zajęć lub tworzenia czy komentowania blogów.
Linia 117 ⟶ 119:
== Wspomagany komputerowo system oceny i projekt nauczania ==
Wspomagany komputerowo system oceny (z ang. ''Computer-aided Assessment''), rzadziej zwany również e-oceną, obejmujący zarówno komputerowe testy wielokrotnego wyboru, jak i bardziej zaawansowane formy testowania, staje się coraz bardziej powszechny. W niektórych systemach reakcja może dotyczyć specyficznych błędów popełnionych przez [[student]]a lub komputer może zadać studentowi serię pytań dostosowanych do stanu jego wiedzy. Stosowane do tych celów [[oprogramowanie]] jest nadal najczęściej bardzo proste.
Projekt nauczania (z ang. Learning Design) odnosi się czasami do rodzajów zadań dostępnych dzięki oprogramowaniu otwartemu takiemu jak oprogramowanie LAMS, które udostępnia zadania adaptacyjne wykonywane w grupie.
| |||