Mińsk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Poprawiono literówkę Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z aplikacji mobilnej Z aplikacji iOS |
||
Linia 37:
Większość badaczy [[Toponimia|toponimii]] uważa, że nazwa miasta pochodzi od niewielkiej rzeki o nazwie Mieńka (Mień, Mienia), nad którą został założony Mińsk<ref name="zuc">[[Вадзім Жучкевіч|Жучкевич В.А.]] Краткий топонимический словарь Белоруссии. Мн., 1974. С. 232–234 // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. – Мн.: БЕЛТА, П15 2001. С. 22.</ref><ref>Гісторыя Мінска. 1-е выданне. Мінск. БелЭн. 2006. – 696. С. 14.</ref>. Białoruski historyk Mikoła Kuźniacou postawił tezę, że nazwa rzeczki pochodzi od słowa ''mień'' oznaczającego rybę – [[Miętus pospolity|miętusa]] lub inną gładką, śluzistą rybę<ref name="kuzn">М.В. Кузняцоў. Таямніца далёкіх вякоў // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. – Мн.: БЕЛТА, П15 2001. С. 34.</ref>.
Niektórzy autorzy skłonni są przypuszczać, że miasto nazwano od prowadzonego w nim handlu, wymiany – ''miena''<ref>[http://www.uladzimir-karatkevich.com/bibl/bel/naris/zemlia12.html Горад на Нямізе] // [http://www.uladzimir-karatkevich.com/bibl/bel/naris/zemlia.html Зямля пад белымі крыламі] // [[Уладзімер Караткевіч|Караткевіч У.]] Збор твораў: У 8 т. Т. 8. Кн. 1. П’есы. Нарыс. – Мн.: Маст. літ., 1990. – С. 385–570.</ref>. Hipoteza ta nie jest jednak przekonująca, ponieważ handel nie mogł tam rozwinąć się tak szybko i na taką skalę, by stać się podstawą do nazwania twierdzy zbudowanej w 1063, a której nazwa tak szeroko się rozpowszechniła, że
Jest także podanie ludowe, według którego założycielem miasta był czarownik-siłacz Mianiesk, który zbudował w miejscu dzisiejszego Mińska [[Młyn zbożowy|młyn]], w którym mełł mąkę z kamienia<ref>[[Павал Шпілеўскі|Шпилевский П.М.]] Путешествие по Полесью и белорусскому краю. Мн., 1992. // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. – Мн.: БЕЛТА, П15 2001. С. 31–32.</ref>.
| |||