Daktyloskopia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
→‎Technika i procedury: źródła/przypisy
Linia 12:
Pobieranie, katalogowanie, przetwarzanie odcisków linii papilarnych metodą tradycyjną, tj. przy pomocy czarnego tuszu, było zawsze kłopotliwe. Dlatego prowadzono rozliczne badania nad wprowadzeniem innych metod. W [[Polska|Polsce]] [[Krzysztof Wrona]] próbował w latach 80. XX w. zastosować [[fotografia kirlianowska|fotografię kirlianowską]], w [[Stany Zjednoczone|USA]] 20 lat później opracowano metodę polegającą na skanowaniu opuszek palców, która została powszechnie wprowadzona na amerykańskich lotniskach i w konsulatach (wizy) po [[Zamach z 11 września 2001 roku|zamachu z 11 września 2001]].
 
Bada się również ślady linii papilarnych z wewnętrznych powierzchni dłoni (''[[chejroskopia]]'') oraz z palców i powierzchni oporowych stóp (''[[podoskopia]]'' lub ''pelmatoskopia''){{Odn|Hanausek|Sławik|1995|s=36}}. W podobny sposób badać można również ślady czerwieni wargowej (''[[cheiloskopia]]'').
 
Istnieją również domowe sposoby na ujawnianie odbitek, np. pyłem metalicznym czy drobnymi proszkami.
Linia 47:
 
== Bibliografia ==
*{{Cytuj książkę|nazwisko=Hanausek|tytuł=Wprowadzenie do kryminalistyki i kryminologii|rok=1995|wydawca=Oficyna wydawnicza „BRANTA”|miejsce=Bydgoszcz|isbn=8386605154|imię=Tadeusz|nazwisko2=Sławik|imię2=Karol|odn=tak|wydanie=I}}
* J. Moszczyński, ''Daktyloskopia. Zarys teorii i praktyki'', Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistyki Komendy Głównej Policji, Warszawa 1997.
*{{Cytuj książkę|tytuł=Daktyloskopia. Zarys teorii i praktyki|rok=1997|wydawca=Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji|miejsce=Warszawa|isbn=9788390246437|strony=|autor=Jarosław Moszczyński}}
 
== Linki zewnętrzne ==