Empiriokrytycyzm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m integracja szablonów do szablonu dopracować
xd
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2010-01|jakiś tekst mówiący, co uźródłowić (opcjonalne)}}
'''Empiriokrytycyzm''', '''"drugi„drugi pozytywizm"pozytywizm”''' - [[pozytywizm|pozytywistyczny]] nurt filozoficzny z przełomu [[XIX wiek|XIX]] i [[XX wiek|XX]] wieku. Jego najważniejszymi przedstawicielami byli [[Ernst Mach]] i [[Richard Avenarius]]. Główną tezą programu empiriokrytycyzmu było podanie jasnych kryteriów rozróżnienia wiedzy naukowej i nienaukowej i odrzucenie jako nienaukowych wszelkich rozważań [[Metafizyka klasyczna|metafizycznych]], tj. nie opartych na doświadczeniu. Empiriokrytycyzm usiłował znieść przeciwstawności [[idealizm]]u i [[materializm]]u wysuwając teorię o psychologicznej naturze [[wrażenie|wrażeń]] (tzw. teorię czystego doświadczenia), do których sprowadzał całą rzeczywistość (stanowiącą sumę elementów naturalnych, tj. danych zmysłowych). Według empiriokrytycyzmu rzeczywistość jest tylko jedna, mieszcząca w sobie treść naszych wrażeń. "Czyste doświadczenie" nie jest rozdwojone i wszelkie doznania wrażeniowe są w sobie jedne i niezależne od czynników zewnętrznych ani wewnętrznych; wyklucza wszelkie dodatki lub wkłady subiektywno-indywidualne.
 
Kontynuatorami tego kierunku filozoficznego byli [[pozytywizm logiczny|pozytywiści logiczni]].