Obowiązek szkolny: Różnice pomiędzy wersjami

[[System prawny w Polsce|Polskie prawo]] rozróżnia dwa pojęcia: obowiązek szkolny i [[obowiązek nauki]]. Obowiązek szkolny polega na przymusie uczęszczania do [[Szkoła podstawowa|szkoły podstawowej]]<ref>Art. 36 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe ({{Dziennik Ustaw|2019|1148}}).</ref>. Rozpoczyna się w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7. rok życia<ref>Art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, przy czym obowiązek wychowania przedszkolnego rozpoczyna się już w wieku 6 lat (art. 31 ust. 4 tej ustawy). Dzieci posiadające orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego mogą mieć odroczony obowiązek do wieku 9 lat (art. 38 ust. 1 ustawy).</ref>. Na wniosek rodziców naukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które w danym roku kalendarzowym kończy 6 lat<ref>Art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.</ref>. Ustawa nie określa w wyraźny sposób, kiedy obowiązek szkolny się kończy. Można o tym wnioskować jedynie w związku z pojęciem obowiązku nauki, czyli uczęszczania do szkoły osób w określonym przez prawo wieku. Obowiązek nauki obejmuje osoby od 7. do 18. roku życia<ref>Art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, zobacz też [[Wikisource:pl:Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej/Rozdział 2|art. 70 ust. 1 zd. 2]] [[Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej|Konstytucji RP]].</ref>, co pokrywa się z wiekiem, z którym (generalnie) uzyskuje się pełnoletniość. Ponieważ nauka w prawidłowym toku (bez powtarzania klasy) kończy się w gimnazjumośmioletniej szkole podstawowej w wieku 1514 lub 1615 lat, musi być kontynuowana przez uczęszczanie do publicznej lub niepublicznej szkoły ponadgimnazjalnej lub przez realizowanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, przygotowania zawodowego u pracodawcy<ref>Art. 36 ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe.</ref>.