Ukraińska polityka historyczna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Oceny: powiększenie ilustracji |
→Dekomunizacja i derusyfikacja: uzuepłnienia |
||
Linia 17:
Badacze problematyki ukraińskiej polityki historycznej (Oleksander Hrycenko czy Heorhij Kasjanow)<ref group="uwaga"> Autorzy dwóch dotychczas najobszerniejszych monografii problematyki ukraińskiej polityki historyczne </ref>zgodnie podkreślają, że jej najistotniejsze motywy to dekomunizacja i [[rusyfikacja|derusyfikacja]], co dotyka narracji wszystkich okresów dziejów Ukrainy. <ref name=":0" /><ref name=":1" /> Polityka dekomunizacji dotyczy między innymi usuwania symboli systemu komunistycznego z przestrzeni publicznej. Głośnym wydarzeniem był masowy demontaż pomników Lenina w okresie i po rewolucji godności w roku 2014. W 2015 r. Rada Najwyższa przyjęła ustawę o zakazie symboliki totalitarnej, na mocy której w kolejnych miesiącach dokonano usunięcia pomników Lenina i innych działaczy komunistycznych, demontażu tablic pamiątkowych i zmian nazw ulic<ref>T. A. Olszański, ''Wielka dekomunizacja. Ukraińska polityka historyczna czasów wojny, Ośrodek Studiów Wschodnich'', Warszawa 2017, s. 18-19.</ref>.
Derusyfikacja dotyczy dotyczy pamięci zarówno okresu radzieckiego, jak i czasów dawniejszych. Wiąże się to z przywracaniem rocznic wydarzeń i bitew, które związane były z walką z sowiecką i rosyjską dominacją, jak np. [[Bitwa pod Krutami|bitwy pod Krutami]]<ref name=":1">Георгій Касьянов, Past Continuous: Історична порлітика 1980-х-200-х: Україна та сусіди, Куїв 2018, ISBN 978-617-767-00-1.</ref>, zniszczenia stolicy [[Hetmanat]]u – [[Baturyn]]a w 1708 przez wojska rosyjskie połączonego z rzezią ludności). Przywracana jest pamięć o takich postaciach, jak kozaccy hetmani [[Iwan Mazepa]] czy [[Filip Orlik]]<ref name="uwaga">Przykładowa praca: {{Cytuj |autor = |tytuł = Гетьман. Шлахи: Науково-попурярне видання, |data = Куїв 2009, |isbn = ISBN 978—9966-8201-72-1.}}</ref>. Przykładem takich działań jest rekonstrukcja fortu i stworzenie muzeum w Baturynie, stolicy Hetmanatu w czasach Iwana Mazepy<ref>{{Cytuj |tytuł = Національний історико-культурний заповідник «Гетьманська столиця» |data dostępu = 2020-01-27 |opublikowany = baturin-capital.gov.ua |url = http://baturin-capital.gov.ua/}}</ref>.
[[Plik:Baturin znak.jpg|mały|Krzyż poświęcony ofiarom rzezi [[Baturyn]]a w 1708 roku przy zrekonstruowanym w 2015 forcie kozackim]]
| |||