Fort Bema: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 45:
[[Plik:PZL. 130TM Orlik WZL Bemowo.jpg|thumb|Samolot PZL-130TM Orlik Nr. 006 przed wejściem do [[Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych|ITWL]]]]
 
'''Fort Bema''' – osiedle i obszar [[Miejski System Informacji (Warszawa)|MSI]] w dzielnicy [[Bemowo]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Nazwa pochodzi od znajdującego się na jego terenie dawnego [[Fort P Twierdzy Warszawa|fortu Twierdzy Warszawa]]
 
Obszar ograniczony jest ulicami: od północy ul. gen. Maczka, od zachodu [[Ulica Powstańców Śląskich w Warszawie|ul. Powstańców Śląskich]] oraz linią przebiegającą wzdłuż dawnej granicy terenów wojskowych, od południowego wschodu granica przebiega wzdłuż [[Trasa Armii Krajowej w Warszawie|Trasy Armii Krajowej]] oraz [[Aleja Obrońców Grodna w Warszawie|trasy ekspresowej S8]], biegnącej zachodnim skrajem [[Lasek na Kole|Lasku na Kole]]. Łączy funkcje mieszkaniowe (nowoczesne osiedla apartamentowców przy ul. Osmańczyka i Obrońców Tobruku), handlowe (centrum handlowe z [[hipermarket]]em) oraz rekreacyjne (ogródki działkowe, hale sportowe oraz teren zielony Fort Bema).
 
== Historia ==
{{osobny artykuł|Fort P Twierdzy Warszawa}}
 
Fort Bema, a właściwie '''Fort P (Parysów)''' powstał w latach [[1886]]-[[1890]]1886–1890 w ramach budowy drugiego (wewnętrznego) pierścienia fortów [[Twierdza Warszawa|Twierdzy Warszawa]]. [[31 stycznia]] [[1909]] roku wydano rozkaz likwidacji Twierdzy, niemniej wysadzono jedynie [[poterna|poternę]] i [[prochownia|prochownię]] u styku prawego barku i czoła.
 
Nazwa ''Parysów'' pochodzi od wsi Parysów położonej na północ od fortu (do [[1939]] r. przy granicy Warszawy) - współcześnie jest to okolica ulicy [[Stanisław Maczek|gen. Maczka]], przedłużenia [[Ulica Powązkowska w Warszawie|ul. Powązkowskiej]].
Linia 58:
W 1921 Fort Parysów otrzymał nazwę Fort Bema. W latach 1924–1939 mieściły się tam Warsztaty Zakładów Amunicyjnych Nr 1 zajmujące się [[Elaboracja|elaboracją amunicji]] karabinowej i rekonstrukcją łusek artyleryjskich<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Stawecki | imię = Piotr | tytuł = Przemysł wojenny Warszawy w l. 1918–1939 [w: Rocznik Warszawski XI] | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | data = 1972 | strony = 272}}</ref>. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] znajdowały się tam niemieckie magazyny wojskowe. Także po wojnie [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojsko Polskie]] zajęło fort. W latach 80. XX wieku fort przekazano Wojskowemu Klubowi Sportowemu [[CWKS Legia Warszawa|Legia Warszawa]].
 
W roku [[2002]] dzielnica Bemowo przystąpiła do rewitalizacji fortu. - wyciętoWycięto większość dzikiej roślinności, zbudowano nowe mosty nad uporządkowanymi fosami, wytyczono nowe alejki i ścieżki rowerowe, usypano groble obok zabytkowego mostu fortecznego, niemniej same wnętrza fortu są niewykorzystane.
== Współczesność ==
W roku [[2002]] dzielnica Bemowo przystąpiła do rewitalizacji fortu - wycięto większość dzikiej roślinności, zbudowano nowe mosty nad uporządkowanymi fosami, wytyczono nowe alejki i ścieżki rowerowe, usypano groble obok zabytkowego mostu fortecznego, niemniej same wnętrza fortu są niewykorzystane.
 
Obiekty przekazane Legii w tej chwili są w większości pozbawione opieki i niszczeją - m.in. budynki sekcji skoków (co ma też związek z wybudowaniem trasy AK i oddzieleniem Legii od zaplecza czyli lasku na [[Koło (Warszawa)|Kole]]).