Pogrzeb Jerzego Popiełuszki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Uroczystości pogrzebowe [[Jerzy Popiełuszko|Jerzego Popiełuszki]]''' odbyły się w dniu 3 listopada [[1984]] roku. Pogrzeb, który zgromadził między 600 tysięcy<ref>{{Cytuj |tytuł = Śmierć ks. Jerzego Popiełuszki |data dostępu = 2020-02-05 |opublikowany = histmag.org |url = https://histmag.org/Smierc-ks.-Jerzego-Popieluszki-5993/ |język = pl}}</ref>, a milion osób, stał się wielką manifestacją antykomunistyczną<ref>{{Cytuj |tytuł = T. Wiścicki: pogrzeb ks. Jerzego Popiełuszki był wielką manifestacją moralną |data dostępu = 2020-02-05 |opublikowany = dzieje.pl |url = https://dzieje.pl/wideo/t-wiscicki-pogrzeb-ks-jerzego-popieluszki-byl-wielka-manifestacja-moralna |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Pogrzeb ks. J. Popiełuszki. Wielka manifestacja antykomunistyczna |data dostępu = 2020-02-05 |opublikowany = PolskieRadio24.pl |url = https://polskieradio24.pl/art156_2394092}}</ref>. Dane SB zaniżyły liczbę do 100 tysięcy<ref>{{Cytuj |autor = Ksiądz Jerzy Popiełuszko |tytuł = Pogrzeb |data dostępu = 2020-02-05 |opublikowany = Ksiądz Jerzy Popiełuszko |url = https://popieluszko.ipn.gov.pl/xjp/multimedia-1/galeria-zdjec/8438,Pogrzeb.html |język = pl}}</ref>.
 
==Okoliczności śmierci==
Od kwietnia 1982 r. ks. Jerzy był narażony na rozliczne szykany, był bowiem „w aktywnym zainteresowaniu” SB. Przeprowadzono kilka niedanych prób zamordowania. Ostatecznie 19 października funcjonariusze Służby Bezpieczeństwa porwali kapłana i po licznych torturach zamordowali. 30 października 1984 roku z zalewu na Wiśle koło Włocławka wyłowiono jego zwłoki, skąd przewieziono je do Białegostoku.
 
==Przygotowania do pogrzebu==
===Białystok===
2 listopada 1984 r. koło południa ks. Cezary Potocki, kanclerz Kurii Biskupiej w Białymstoku, poprosił przełożoną sióst szarytek Barbarę Lisowską o trzy siostry, które uczestniczyłyby jako świadkowie w ubieraniu do trumny ciała zamordowanego śp. księdza Jerzego. Caiło zidentyfikował brat. Do sutanny przypięto mu trzy metalowe znaczki, wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej, napis: „Solidarność” i „Msza św. za Ojczyznę”. Na czerwonym ornacie położono drewniany krzyż, a ręce obwiązano białym różańcem. Siostra Barbara Lisowska, uczestniczka wydarzeń wspomina: „Ubranego zamordowanego kapłana przewieziono do kolejnego pomieszczenia, gdzie czekali księża z parafii katedralnej z ks. Antonim Lićwinką, proboszczem. Tam włożono ciało do podwójnej trumny, drewnianej i metalowej i przewieziono do kaplicy na ostatnie pożegnanie przez najbliższą rodzinę i rodziców kapłana. W kaplicy byli rodzice księdza, rodzeństwo, krewni, oraz ksiądz biskup Edward Kisiel i księża. Najbardziej zapamiętałam zachowanie i postawę Marii Popiełuszko, mamy ks. Jerzego. Patrząc na nią, wyobrażałam sobie Matkę Bożą przyjmującą Ciało umęczonego Syna Jezusa. Po krótkim żałobnym nabożeństwie zamknięto i opieczętowano trumnę. Księża wzięli ją na swoje ramiona i skierowali się ku wyjściu. Jednak, gdy tylko uchylono drzwi wyjściowe, ludzie w jednej chwili przejęli trumnę i nieśli wysoko rękach. Zapalone znicze i rozłożone kwiaty tworzyły aleję wyjazdową. Białostoccy taksówkarze przy włączonych klaksonach odprowadzali księdza Jerzego. Taksówkom nie było końca. Klaksony rozbrzmiewały na cały Białystok i okolice. Wszyscy białostocczanie dowiedzieli się prawdy. Dzieląc się przeżyciami we wspólnocie, wyraziłyśmy przekonanie, że ksiądz Jerzy Popiełuszko jest męczennikiem i nie trzeba modlić się za niego, lecz do niego”.
 
===Warszawa===
Władze komunistyczne nalegały, żeby pochować go w rodzinnej parafii, [[Suchowola (gmina)|Suchowli]] pod [[Dąbrowa Białostocka|Dąbrową Białostocką]]. Pojawił się pomysł pochowania kapłana na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Powązkach]]. Jednak duszpasterza ludzi pracy pochowano w [[Kościół św. Stanisława Kostki w Warszawie|kościele św. Stanisława Kostki]] na warszawskim [[Żoliborz|Żoliborzu]].
2 listopada przy udziale ks. bp [[Edward Kisiel|Edwarda Kisiela]], biskupa białostockiego, najbliższych, ciało zamordowanego kapłana odebrano z prosektorium w Białymstoku.
 
Rada Robotnicza Huty Warszawa na znak żałoby w dniach 2, 3 i 4 listopada br. przy bramie głównej oraz przy wydziałach huty flagi hutnicze zostaną przewiązane kirem i opuszczone do połowy masztów<ref>{{Cytuj |autor = Archiwum IPN |tytuł = 1585/17785 |data = }}</ref>.
 
==Uczestnicy==
Według Milicji Obywatelskiej w pogrzebie wzięło udział 100 tysięcy osoób. W ceremonii wzięli udział prymas Polski Józef Glemp, mszę żałobną koncelebrowało dwunastu księży. GłosKazanie zabieraliwygłosił kard. Glemp. Stwierdził w nim: „Odpuszczamy wszystkim winowajcom, którzy z przekonania lub na rozkaz zadali bliźnim krzywdy. Odpuszczamy zabójcom ks. Popiełuszki. Nie mamy do nikogo nienawiści. (...) Być może była potrzebna ofiara życia, aby odkryły się utajone mechanizmy zła, aby wyzwoliły się silniej pragnienia dobra, szczerości, zaufania”.
W trakcie mszy głos zabierali:
* ks. [[Ryszard Rumianek]] wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie, który stwierdził: „odchodzi jako bohater narodowy, wchodzący do naszej historii”
* inż. Karol Szadurski, przedstawiciel Huty „Warszawa”
* Marian Jabłoński, lekarz, który działał w duszpasterstwie służby zdrowia prowadzonym przez ks. Popiełuszkę