Żemłosław: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m drobne techniczne |
||
Linia 28:
Dawniej nazywany Piotrowszczyzną. W XVII w. własność rodziny Żemłłów herbu [[Topór (herb szlachecki)|Topór]] i od jej nazwiska wieś wraz kilkoma innymi folwarkami została nazwana majątkiem Żemłowskim, a później Żemłosławiem.
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII w. w [[powiat oszmiański (I Rzeczpospolita)|powiecie oszmiańskim]] [[województwo wileńskie (I Rzeczpospolita)|województwa wileńskiego]]<ref>Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 89.</ref>. Majątek Żemłosław powstał z drobnych folwarków należących do dóbr [[Kondraciszki|Kondraciszek]]
Po bezpotomnej śmierci Marcjana Żemłły w 1728 r. majątek przechodzi w ręce kasztelanki połockiej Ludwiki z Paców Niemirowiczowej-Szczyttowej, która przekazuje go swojemu synowi, staroście witagolskiemu i [[szambelan]]owi JKM [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta]], [[Krzysztof Niemirowicz-Szczytt (zm. 1790)|Krzysztofowi Niemirowiczowi-Szczyttowi]] (1784). Następnie majątek dziedziczy syn Krzysztofa – [[Józef Niemirowicz-Szczytt]], marszałek mozyrski. Rezydencję Niemirowiczowów-Szczyttów w Żemłosławiu stanowił bogato wyposażony duży pałac z drzewa brusowego o czterech gankach. W parku pałacowym naprzeciw drzwi z salonu znajdowała się drewniana kaplica. W 1806 r. [[Józef Niemirowicz-Szczytt]] sprzedał Żemłosław sędziemu ziemskiemu mozyrskiemu Antoniemu Kieniewiczowi, który w kilka miesięcy później (04.01.1807 r.) sprzedał go Jakubowi Umiastowskiemu<ref name="Czesław Jankowski 1898">Czesław Jankowski, ''Powiat Oszmiański'', Petersburg 1898, s. 160–169</ref>.
Nowy właściciel przystąpił do rozbudowy pałacu [[Niemirowiczowie-Szczyttowie herbu Jastrzębiec|Niemirowiczów-Szczyttów]]. Klasycystyczny pałac [[Umiastowscy|Umiastowskich]] (powstały ok. 1863 do 1877
Żemłosław był na przełomie wieków [[XIX wiek|XIX]] i [[XX wiek|XX]] przykładem idealnie prowadzonego majątku ziemskiego. Wyrabiane tam sery szwajcarskie cieszyły się ogromną sławą. Gorzelnia, która powstała w tamtych czasach działa i współcześnie.
| |||