Juan Antonio Pezet: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
infobox
Linia 1:
{{Polityk infobox
'''Juan Antonio Pezet Rodriguez''' (ur. [[11 czerwca]] [[1809]] w [[Lima|Limie]], zm. [[24 marca]] [[1879]] w Limie) - wojskowy i polityk [[Peru|peruwiański]], [[prezydenci Peru|prezydent Peru]] (w latach [[1863]]-[[1865]]).
|polityk = Juan Antonio Pezet
|imię i nazwisko org = Juan Antonio Pezet Rodriguez
|grafika = President Pezet.jpg
|opis grafiki =
|data urodzenia = [[11 czerwca]] [[1809]]
|miejsce urodzenia = [[Lima]]
|data śmierci = [[24 marca]] [[1879]]
|miejsce śmierci = [[Lima]]
|funkcja = [[prezydenci Peru|prezydent Peru]]
|partia =
|od = 5 sierpnia 1863
|do = 8 listopada 1865
|poprzednik =
|następca =
|podpis =
|odznaczenia =
|commons = Category:Juan Antonio Pezet
|quote =
}}
'''Juan Antonio Pezet Rodriguez''' (ur. [[11 czerwca]] [[1809]] w [[Lima|Limie]], zm. [[24 marca]] [[1879]] w Limietamże) - wojskowy i polityk [[Peru|peruwiański]], [[prezydenci Peru|prezydent Peru]] (w latach [[1863]]-[[1865]]).
 
==Kariera wojskowa==
[[Image:President Pezet.jpg|thumb|200px|Juan Antonio Pezet]]
Juan Antonio Pezet Rodriguez był synem peruwiańskiego lekarza, dziennikarza i parlamentarzysty Jose Pezeta Monela. Na krótko uczył się w kolegium jezuickim w San Carlos. Już w młodym wieku w [[1821]] podjął służbę w wojsku, dołączając do sił generała [[José de San Martín]], z którymi uczestniczył w walkach o niepodległość, zostając szybko podporucznikiem, następnie w [[1823]] porucznikiem. Pod rozkazami [[Simón Bolívar|Bolivara]] i [[Antonio José de Sucre|Sucre]] walczył w bitwach pod [[bitwa pod Junin|Junín]] i [[Bitwa pod Ayacucho|Ayacucho]] w [[1824]]. W 1828 awansował na kapitana. W [[1835]] w stopniu pułkownika dowodził batalionem strzelców z Rimac w ruchu byłego prezydenta [[Agustín Gamarra|Agustína Gamarry]] przeciwko [[Konfederacja Peruwiańsko-Boliwijska|Konfederacji Peruwiańsko-Boliwijskiej]], po czym został wygnany. Po rozwiązaniu Konfederacji i powrocie do kraju został prefektem Limy i w 1842 uzyskał stopień generała brygadiera. W [[1843]] uczestniczył w powstaniu [[Manuel Ignacio de Vivanco|Manuela Ignacio de Vivanco]] przeciw rządowi [[Juan Francisco de Vidal|de Vidala]]. Został w nim ranny i w [[1844]] dostał się do niewoli, lecz został ułaskawiony.