Oberża w Przeworsku: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Architektura klasycystyczna w Polsce"; Dodano kategorię "Architektura klasycystyczna w województwie podkarpackim" za pomocą HotCat
m Drobna poprawa
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 35:
Obiekt wzniesiono w XVII wieku w stylu [[barok|barokowym]]. Oberża położona jest naprzeciw [[Zespół Pałacowo-Parkowy w Przeworsku|pałacu Lubomirskich]], w pobliżu rzeki [[Mleczka|Mleczki]]. Jest to obiekt murowany z cegły na kamiennej podmurówce, z dachem namiotowym pokrytym dachówką ceramiczną. Obiekt użytkowany był jako dom zajezdny, w którym podróżujący mogli zatrzymać się na nocleg. W przeworskiej oberży gościli [[Honoriusz Balzak]] i [[Stefan Czarniecki]].
 
We wnętrzu znajduje się szeroka sień mieszcząca co najmniej osiem wozów parokonnych. Uwagę zwraca również ogromny komin i piec kaflowy. We wnętrzu zachowały się elementy wystroju klatki schodoweschodowej z balustradami, stolarka drzwiowa i okienna, fasety na stropach pomieszczeń.
 
Budynek, pierwotnie parterowy, był przebudowywany w latach [[1800]] (projekt Jana Griesmayera). Na przedłużeniu budynku mieszkalnego dobudowano stajnię i wozownię. Kolejna przebudowa miała miejsce w latach [[1850]]-[[1869]] (z inicjatywy [[Jerzy Henryk Lubomirski|księcia Jerzego Henryka Lubomirskiego]]). Po zlikwidowaniu części zajezdnej wzniesiono segment wschodni nadając jego elewacji klasycystyczny wygląd. W [[1899]] obiekt zaadaptowany na potrzeby Starostwa Powiatowego, które zajmowało budynek do [[1939]].