Wersja z 21:28, 27 cze 2018 edytuj Dynas Dzie (dyskusja \| edycje) Automatycznie przeglądający 489 edycji m pomniejsze informacje Znacznik: VisualEditor ← poprzednia edycja		Wersja z 02:39, 17 lut 2020 edytuj anuluj edycję Vanished user eBSCVIXVbE7sn (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 4620 edycji m drobne redakcyjne następna edycja →
Linia 1: '''Samogłoska otwarta''', '''samogłoska niska''' ~~jest~~– ~~typem~~typ [[samogłoska\|samogłoski]] ~~występującym~~występujący niemal w każdym języku. Definiującą cechą ~~otwartej~~ samogłoski otwartej jest to, że w trakcie wymawiania język odsunięty jest maksymalnie od podniebienia. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny\|IPA]] cztery samogłoski otwarte posiadają odrębne symbole: * [[samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona]] [{{IPA\|a\|\|}}] - jedyna samogłoska otwarta występująca w języku polskim (jest jednak centralna - [ä]). Linia 8: W dialekcie miasta Hamont [[Język limburski\|języka limburskiego]] otwarte przednie [{{IPA\|aː\|}}], otwarte centralne [{{IPA\|äː\|\|}}] i otwarte tylne [{{IPA\|ɑː}}] są odrębnymi fonemami{{Odn\|Verhoeven\|2007\|s=221}}<ref>Choć Verhoeven pierwsze dwie samogłoski zapisuje jako {{IPA\|/æː/\|\|}} i {{IPA\|/aː/\|\|}}, to z czworokątu samogłoskowego na stronie 221 wynika jasno, że mają dokładnie ten sam stopień otwarcia (całkowicie otwarty), {{IPA\|/æː/\|\|}} jest całkowicie przednie, {{IPA\|/aː/\|\|}} jest centralne, a {{IPA\|/ɑː/\|\|}} całkowicie tylne</ref>. Takie potrójne rozróżnienie jest bardzo rzadko spotykane. W latach ~~2011-2012~~2011–2012 komitet [[Międzynarodowe Towarzystwo Fonetyczne\|Międzynarodowego Towarzystwa Fonetycznego]] zagłosował przeciw dodaniu do MAF odrębnego symbolu ({{IPA\|ᴀ\|\|}}) dla samogłoski otwartej centralnej niezaokrąglonej{{Odn\|Keating\|2012\|s=245}}. Symbolem tym samogłoska [ä] oznaczana jest w kręgach [[Sinologia\|sinologicznych]]. {{Samogłoski}}

Samogłoska otwarta: Różnice pomiędzy wersjami