Stanisław Wilczyński (wachmistrz): Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w rodzinie Stanisława i Józefy z domu Dobrowolska. W rodzinnym mieście skończył szkołę powszechną, a później nauczył się fryzjerstwa. W 1913 wstąpił do [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckiego]], a następnie w sierpniu 1914 do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]. Początkowo pełnił służbę w [[1 Pułk Ułanów Legionów Polskich|1 pułku ułanów]], a później w [[2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich|2 pułku ułanów]] {{odn|Polak (red.)|1993|s=230}}. W listopadzie 1918 rozpoczął służbę w [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]]. Uczestniczył w [[Bitwa o Lwów (1918–1919)|odsieczy Lwowa]]. Od stycznia 1919 służył w 2 szwadronie [[2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich|2 pułku szwoleżerów]], a w sierpniu razem z pułkiem brał udział w walkach podczas [[I powstanie śląskie|I powstania śląskiego]] {{odn|Polak (red.)|1993|s=230}}. W styczniu 1920 brał udział w odzyskiwaniu Pomorza, a od marca 1920 bił się na froncie podczas [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. Szczególne zasługi odniósł w czerwcu 1920 walcząc pod Gorodnicą i [[Nowogród Wołyński|Zwiahlem]], gdzie przewożąc meldunki przeprawił się na drugą stronę rzeki [[Słucz (dopływ Horynia)|Słucz]] i rozpoznał usytuowanie pozycji bolszewików. Za okazane męstwo odznaczony został [[Order Virtuti Militari|Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari]]{{odn|Mniszek|Rudnicki|1929|s=38}}{{odn|Polak (red.)|1993|s=230}}.

W 1924 rozpoczął pracę w prowadzonym przez siebie zakładzie fryzjerskim. Od 1938 w Krakowie pracował w urzędzie pocztowym, a od 1939 do 1945 prowadził własny sklep tytoniowy, który był również punktem kontaktowym [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] {{odn|Polak (red.)|1993|s=230}}. Po 1945 zamieszkał w Katowicach, gdzie pracował i zmarł. Pochowany został na [[Cmentarz przy ul. Henryka Sienkiewicza w Katowicach|cmentarzu przy ul. Henryka Sienkiewicza]] {{odn|Polak (red.)|1993|s=230}}.