Wikipedysta:Najntisy/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

W połowie 1981 PZPN otrzymał z Islandii propozycję pracy dla jednego z polskich trenerów. Przyjął ją Strejlau i kilka miesięcy później podpisał umowę z wicemistrzem i finalistą krajowego pucharu [[Knattspyrnufélagið Fram]]. Obowiązki trenera podjął w lutym 1982{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=112}}. [[1. deild islandzka w piłce nożnej (1982)|Sezon ligowy 1982]] Fram ukończył na dziewiątym, przedostatnim miejscu (z trzema punktami straty do czwartej lokaty) i spadł do drugiej ligi<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.rsssf.com/tablesi/ijshist.html | tytuł = Iceland Final League Tables 1912-1998 | data dostępu = 2019-01-30 | autor = Dinant Abbink | opublikowany = RSSSF | data = | język = en}}</ref>. Udział w [[Puchar UEFA (1982/1983)|Pucharze UEFA]] Islandczycy zakończyli na pierwszej rundzie (0:3 i 0:4 z [[Shamrock Rovers F.C.|Shamrock Rovers]]}). W sezonie 1983 Fram zwyciężył w rozgrywkach zaplecza i z pierwszej pozycji w tabeli powróciłwrócił do ekstraklasy. Polak szkolił jednocześnie drużynę seniorską (która wygrała dodatkowo turniej o mistrzostwo [[Reykjavík]]u) oraz zespół juniorów Framu, z którym zdobył puchar i mistrzostwo kraju{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=120}}. Strejlau całkowicie zmienił organizację i system treningów w klubie na dotychczas nieznany na Islandii. Zmiany te mocno przyczyniły się do sukcesów klubu w okresie lat 1985–1990<ref>{{cytuj stronę| url = http://fram.is/2018/09/astthor-kristberg-oskarsson-kvedja-fra-knattspyrnufelaginu-fram/ | tytuł = Ástþór Kristberg Óskarsson – kveðja frá Knattspyrnufélaginu Fram | data dostępu = 2019-01-30 | autor = Sigmundur Ó. Steinarsson | opublikowany = fram.is | data = 2018-09-20 | język = is}}</ref>, gdy Fram zdobył trzy tytuły mistrza i trzy puchary kraju. OkazjonalnieStrejlau okazjonalnie pomagał też [[Bogdan Kowalczyk|Bogdanowi Kowalczykowi]] podczas treningów prowadzonej przez niego drużyny szczypiornistów mistrza Islandii, [[Knattspyrnufélagið Víkingur]]. Przed powrotem do Polski Strejlau był namawiany do przenosin i pracy trenerskiej w [[Republika Federalna Niemiec (1949–1990)|Niemczech Zachodnich]]{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=125}}......................

Jeszcze w 1979 Strejlau otrzymał ofertę pracy z Grecji, jednak PZPN nie wyraził zgody na wyjazd{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=129}}. StrejlauZaproponował zaproponowałwtedy by w jego miejsce pojechał Gmoch, który skorzystał z okazji i został szkoleniowcem [[PAS Janina]]. W połowie 1984 Strejlau przejął grecki zespół [[AE Larisa]], który w przeciąguciągu dwóch sezonów poprowadził w 56 ligowych meczach ligowych, zajmując w tabeli kolejno szóste i ósme miejsce. W czerwcu 1985 Larisa zdobyła pierwsze trofeum w historii klubu – [[Puchar Grecji w piłce nożnej|Puchar Grecji]]. W finale pokonała 4:1 mistrza kraju, [[PAOK FC]] 4:1<ref>{{cytuj stronę| url = https://www.sport24.gr/football/omades/Ael/trianta-xronia-apo-to-prwto-stemma-ths-ael.3530900.html | tytuł = Τριάντα χρόνια από το πρώτο στέμμα της ΑΕΛ | data dostępu = 2019-02-01 | autor = Θοδωρής Κουνάδης | opublikowany = sport24.gr | data = 2015-06-22 | język = el}}</ref>. W kolejnej edycji rozgrywek drużyna odpadła w pierwszej rundzie. W [[Puchar Zdobywców Pucharów (1984/1985)|Pucharze Zdobywców Pucharów 1984/198585]] Larisa osiągnęła ćwierćfinał, eliminując [[BFC Siófok|Siófoki Bányász]] (1:1 i 2:0), [[Servette FC]] (2:1 i 1:0) i odpadając z [[Dinamo Moskwa (piłka nożna)|Dinamem Moskwa]] (0:0 i 0:1)<ref>{{cytuj stronę| url = https://web.archive.org/web/20100503064827/http://en.archive.uefa.com/competitions/ecwc/history/season%3D1984/intro.html | tytuł = 1984/85: Everton rise to the top | data dostępu = 2019-02-01 | autor = | opublikowany = en.archive.uefa.com | data = 1985-06-01 | język = en}}</ref>. Rok później, w [[Puchar Zdobywców Pucharów (1985/1986)|edycji 1985/198686]] Grecy zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez [[UC Sampdoria]] (1:1 i 0:1). ZostałoW następstwie sukcesów Strejlauowi muzostało przyznane honorowe obywatelstwo miasta [[Larisa|Larisy]]{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=133}}.

Po przegranejjednym Larisyze spotkań, które Larisa przegrała z PAO[[Panathinaikos AO|Panathinaikosem AO]] 1:2, (w którym – zdaniem ASpolskiego sędziatrenera gwizdał– sędzia wyraźnie nasprzyjał korzyść PAO,ateńczykom) i jego krytycznych pomeczowych wypowiedziach Strejlaua, w Grecji wprowadzono obowiązkowe pomeczowe konferencje prasowe dla trenerów{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=399–400}}.

Po powrocie z Grecji w 1986 został dyrektorem sportowym [[Legia Warszawa (piłka nożna)|Legii Warszawa]]{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=153}}. Pracował na tym stanowisku ponad rok, a po odejściu [[Jerzy Engel|Jerzego Engela]] i krótkim okresie pracy [[Lucjan Brychczy|Lucjana Brychczego]] jako pierwszego trenera, Strejlau po raz drugi w karierze przejął obowiązki głównego szkoleniowca w tym klubie. Rozgrywki ligowe [[I liga polska w piłce nożnej (1987/1988)|sezonu 1987/198888]] ''wojskowi'' ukończyli na trzecim miejscu, a w [[Puchar Polski w piłce nożnej (1987/1988)|Pucharze Polski]] osiągnęli półfinał, przegrywając w finale z [[Lech Poznań|Lechem Poznań]] (1:1 i 2–3 w karnych). W następnym sezonie Legialegioniści zajęłazajęli w [[I liga polska w piłce nożnej (1988/1989)|lidze]] czwarte miejsce oraz zdobyłazdobyli Puchar Polski, po wygranej w finale z [[Jagiellonia Białystok|Jagiellonią Białystok]] (5:2). Z [[Puchar UEFA (1988/1989)|Pucharu UEFA]] odpadłaodpadli w pierwszej rundzie (1:3 i 3:7 z [[Bayern Monachium|Bayernem Monachium]]). Trener odszedł z klubuLegii po nominacji na selekcjonera reprezentacji Polski. Jest podwójnym rekordzistą Legiiwarszawskiego klubu – poprowadził ją w największej w historii liczbie meczów oficjalnych (199) oraz ligowych (164).

Strejlau 26 czerwca 1989 został [[Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn|selekcjonerem reprezentacji Polski]]. Drugim kandydatem na to stanowisko był [[Leszek Jezierski]], a o wyborze Strejlua miał zdecydować głos [[Zygmunt Lenkiewicz|Zygmunta Lenkiewicza]]{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=163–164}}, członka Komitetu Wykonawczego [[Polski Związek Piłki Nożnej|PZPN]]. Reakcją na porażkę trenera [[ŁKS Łódź (piłka nożna)|ŁKS Łódź]] byłabyło złożenie przez niego rezygnacjarezygnacji ze stanowiska szefa Rady Trenerów i członkostwa w tejże.

ZrezygnowałZespół pod wodzą Strejlaua dokończył nieudane eliminacje [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1990|mistrzostw świata 1990]], porażką kończyła się także walka o awans do [[Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 1992|mistrzostw Europy 1992]] i [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1994|mistrzostw świata 1994]]. Trener zrezygnował ze stanowiska 22 września 1993 po porażce w eliminacyjnym meczu z Norwegią (0:1), co zapowiadał – w przypadku niepowodzenia – przed grą{{Odn|Biało-czerwoni 2017|s=247}}, m.in. z powodu konieczności poddania się długo odwlekanej operacji{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=195–196}}. Strejlau prowadził zespółbiało-czerwonych w 54 spotkaniach<ref group=uwaga>W grudniu 1991 grającą w rezerwowym składzie reprezentację w trzech meczach międzypaństwowych – dwóch z Egiptem i jednym z Kuwejtem – poprowadził asystent Strejlaua, [[Lesław Ćmikiewicz]].</ref>, z czego Polska 18 wygrała, 22 zremisowała, a 14 przegrała (bramki 62–62). W czasie całej swojej kariery, licząc od 1966 pracował w sztabie drużyny narodowej A w 93 spotkaniach (częściej członkami sztabu byli tylko Hubert Małowiejski i [[Bernard Blaut]]<ref group=uwaga>Stan na 1 stycznia 2019.</ref>).

Od 24 października 1995<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.skladyfutbol.pl/infopage.php?id=3032 | tytuł = Zagłębie Lubin 1995/96 | data dostępu = 2019-02-11 | autor = | opublikowany = skladyfutbol.pl | język = pl}}</ref> do 15 czerwca 1996 Strejlau był trenerem [[Zagłębie Lubin (piłka nożna)|Zagłębia Lubin]]. W jego debiucie ''Miedziowi''miedziowi przegrali w 1/16 finału [[Puchar Polski w piłce nożnej (1995/1996)|Pucharu Polski]] z [[Warta Poznań (piłka nożna)|Wartą Poznań]] 1:2, odpadając z rozgrywek. Do końca sezonu ligowego Zagłębie rozegrało 21 spotkań mistrzowskich, z czego siedem wygrało, siedem zremisowało i siedem przegrało (w bramkach 20–23<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.zaglebie.org/trener.php?kt=ANDSTR | tytuł = Andrzej Strejlau | data dostępu = 2019-02-11 | autor = | opublikowany = zaglebie.org | język = pl}}</ref>) i zajęło w osiemnastozespołowej lidze dziesiąte miejsce. Wobec podejrzeń o ustawianie spotkań wprzez klubieklub, trener poszedł na zwolnienie lekarskie, przebywając na nim do zakończenia kontraktu{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=299}}.

Na początku 1997 prowadził w Chinach wykłady dla trenerów reprezentacji. Chińczycy zaproponowali mu współpracę polegającą na doradzaniu i nadzorowaniu treningów w [[Szanghaj]]u. Polak zajmował się reprezentacją tego miasta do lat 21, przygotowującą się do Igrzysk Ogólnochińskich<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.przegladsportowy.pl/pilka-nozna/wywiad-z-andrzejem-strejlauem-o-pilce-w-chinach/y40x0zh | tytuł = STREJLAU: ZNÓW POJECHAŁBYM DO CHIN. KOCHAJĄ FUTBOL, MAJĄ 30-LETNI PLAN [WYWIAD] | data dostępu = 2019-02-11 | autor = Łukasz Olkowicz | opublikowany = przegladsportowy.pl | język = pl}}</ref>. 17 lipca 1997 został szkoleniowcem pierwszoligowego seniorskiego zespołu pierwszoligowego [[Shanghai Greenland Shenhua|Shenhua FC]], zastępując [[Jordan Iwanow Stojkow|Jordana Iwanowa Stojkowa]] (stało się to zaraz po tym jak młodzieżowcy Strejlaua pokonali prowadzony przez Bułgara zespół Shenhua 2:1) i zostając pierwszym polskim trenerem piłkarskim pracującym w Chinach. W debiucie jego zespół przegrał z [[Beijing Guo’an]] 1:9. Było to najwyższe zwycięstwo Guo’an i najwyższa porażka Shenhua w historii{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=205–206}}. Szanghajczycy przegrali też dwa kolejne mecze po 0:1, po czym do końca sezonu nie przegrali ani razu, odnosząc osiem zwycięstw i dwukrotnie remisując<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.rsssf.com/tablesc/china97.html | tytuł = China League 1997 | data dostępu = 2019-02-11 | autor = Ye Chen, Tom Lewis | opublikowany = rsssf.com | język = en}}</ref>. W ostatniej kolejce pokonali mistrza Chin [[Dalian Shide|Dalian Wanda]] 4:2. Shenhua zajęło w dwunastozespołowej tabeli drugie miejsce i zdobyło tytuł wicemistrza kraju. Na koniec roku zespół przegrał spotkanie finałowe [[Puchar Chin w piłce nożnej|Pucharu Chin]] z Guo’an 1:2<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.rsssf.com/tablesc/chinacup97.html | tytuł = China 1997 - FA Cup | data dostępu = 2019-02-11 | autor = Ye Chen | opublikowany = rsssf.com | język = en}}</ref>.

W 2006 Strejlau otrzymał propozycję poprowadzenia [[Reprezentacja Chin w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Chin]], lecz odmówił{{Odn|Chromik|Strejlau|2018|s=216}}. OdmówiłWcześniej odmówił również prowadzenia [[Widzew Łódź (piłka nożna)|Widzewa Łódź]], a trenerem został wtedy [[Franciszek Smuda]].

Wieloletni pracownik Wydziału Szkolenia PZPN, Dwukrotnie szef szkolenia (1981 i 1986–1987). Szef kolegium sędziów