Sensō-ji: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Accomer przeniósł stronę Wikipedysta:Accomer/brudnopis do Yōko Ogawa: nowy art. Znacznik: Nowe przekierowanie |
nowy (Asakusa) Znacznik: Usunięto przekierowanie |
||
Linia 1:
{{Świątynia infobox
|nazwa = Sensō-ji<br />浅草寺
|grafika =
|opis grafiki =
|państwo = Japonia
|miejscowość = [[Tokio]]
|wyznanie = [[buddyzm]]
|rodzaj = świątynia buddyjska
|wezwanie =
|data budowy = 645
|data poświęcenia =
|data likwidacji =
|data zniszczenia =
|data zburzenia =
|data reaktywacji =
|architekt =
|styl =
|budulec =
|stan obecny =
|kod mapy = Tokio (miasto)
|współrzędne = 35° 42′ 53″ N, 139° 47′ 48.3″ E
|commons = Sensō-ji
|www =
}}
{{Nihongo|'''Sensō-ji'''|浅草寺}} – najstarsza świątynia buddyjska w [[Tokio]], ważne centrum kultu poświęcone boginii ([[Bodhisattwa|bosatsu]] 菩薩) [[Guanyin|Kannon]]. Jedna z głównych atrakcji turystycznych stolicy [[Japonia|Japonii]], przyciąga co roku ok. 30 mln odwiedzających.
== Nazewnictwo ==
Pełna nazwa świątyni: 金龍山浅草寺 Kinryū-zan Sensō-ji, Asakusa-dera, Asakusa Kannon (popularnie: Asakusa). Złożenie zapisane znakami 浅草寺 jest czytane po sinojapońsku Sensō-ji, a po japońsku Asakusa-dera.
Na terenie tego buddyjskiego kompleksu świątynnego znajduje się chram [[shintō]] o nazwie Asakusa-jinja, znany także pod nazwą Sanja-sama (Chram Trzech Bogów). Jest on usytuowany tuż za głównym budynkiem Sensō-ji, po jego prawej (wschodniej) stronie, patrząc od frontu.
== Historia ==
Wczesnym rankiem 18 marca 628 roku bracia Hamanari i Takenari Hinokuma łowili siecią ryby w rzece Sumida (wówczas nazywała się Miyato) i wyłowili posążek jakiejś postaci. Nie wiedzieli, co to jest i wrzucili go z powrotem do wody. Następnie zmieniali kilkakrotnie miejsce połowu, ale zamiast ryb wyławiali wciąż ten sam posążek, aż w końcu zabrali go ze sobą do domu.
Wódz ich wioski rozpoznał, iż jest to posąg bosatsu Kannon (Bogini Miłosierdzia – [[sanskryt|skt.]] [[Awalokiteśwara]] Bodhisattwa). Następnego dnia przebudował swój dom w małą świątynkę i poświęcił resztę życia buddyzmowi.
Tuż po pojawieniu się statuetki Kannon, w ciągu jednej nocy wyrosło w okolicy tysiąc sosen, a po trzech dniach znaleziono w tym lesie smoka o złotej łusce, który przybył z nieba. Dało to początek „górskiej” nazwie świątyni „Kinryūzan” (Góra/Świątynia Złotego Smoka; napis ten widnieje na bramach Kaminari-mon i Hōzō-mon)<ref group="uwaga">''Sangō'' – świątynie są metaforycznie nazywane „górami”, nawet gdy są usytuowane na dnie doliny. Liczby używane do ich liczenia noszą końcowe ''-san'' lub ''-zan'' (山), stąd nazwa ''sangō''. Tradycja ta sięga czasów, gdy świątynie były przede wszystkim klasztorami celowo budowanymi na odległych obszarach górskich.</ref>. Do dziś świątynny taniec wykonywany w Sensō-ji nazywa się „kinryū-no-mai” (taniec złotego smoka).
W 645 roku kapłan buddyjski o imieniu Shōkai przybył do tego regionu i zbudował pawilon dla Kannon, a po objawieniu, którego doznał we śnie, postanowił ukryć posąg. Do dziś pozostaje on ukryty.
Asakusa była wówczas małą wioską rybacką, położoną u ujścia rzeki do morza na rozległym pustkowiu regionu Musashino. Rozwijała się jednak bardzo szybko, gdyż coraz więcej ludzi przybywało, aby czcić Kannon, boginię miłosierdzia.
W [[Kamakura (okres)|okresie Kamakura]] (1185–1333) [[siogun]]owie okazywali wielkie oddanie Sensō-ji, a jej znaczenie rosło. Stopniowo kolejne wybitne postacie, w tym dowódcy wojskowi i ludzie kultury, szli za ich przykładem. W 1590 roku Ieyasu Tokugawa, wyznaczył Sensō-ji jako świątynię, w której odbywać się będą modlitwy [[shogunat]]u. Również kolejni siogunowie [[Ród Tokugawa|rodu Tokugawa]] często odwiedzali Sensō-ji, a wiara w Kannon rozprzestrzeniła się wśród zwykłych ludzi w okresie Edo (1603–1867).
Od końca XVIII wieku do XIX wieku miasto Edo rozwinęło się w największe miasto ludności na świecie, kultura charakterystyczna dla Edo kwitła, a Asakusa stała się kulturalnym centrum Edo.
== Kompleks świątynny ==
Wchodząc na teren świątyni, przechodzi się najpierw przez Kaminari-mon (Bramę Gromu), zewnętrzną bramę świątyni oraz symbol dzielnicy Asakusa.
Następnie wąska uliczka handlowa (Nakamise-dōri), o długości ponad 200 m, wypełniona po obu stronach straganami, prowadzi do drugiej bramy świątyni, Hōzō-mon. Oprócz typowych japońskich pamiątek, takich jak [[yukata]], czy wachlarze, są tam tradycyjne lokalne przekąski.
Za bramą Hōzō-mon stoi główny budynek świątyni i pięciopiętrowa pagoda. Są stosunkowo niedawnymi rekonstrukcjami, gdyż zostały zniszczone podczas wojny. Chram shintō, Asakusa-jinja, zbudowany w 1649 roku przez [[Iemitsu Tokugawa|Iemitsu Tokugawę]], stoi kilkadziesiąt metrów od głównego budynku świątyni.
== Festiwale ==
W ciągu roku różnego rodzaju uroczystości, święta i festiwale odbywają się w świątyni i jej otoczeniu. Największym z nich jest Sanja Matsuri (Festiwal Trzech Chramów organizowany w maju w uznaniu dla obu rybaków i wodza wioski – „założycieli" świątyni). Inne wydarzenia to sierpniowy karnawał Asakusa Samba i Hagoita-ichi (targ Hagoita), podczas którego sprzedawane są zdobione drewniane rakietki używane w tradycyjnej grze [[hanetsuki]].
== Galeria ==
<gallery mode = "packed">
Toto Kinryuzan Senso-ji zu, 1820.jpg|Hokkei Totoya (1780–1850), Panorama, 1820
Nakamise, Asakusa, Tokyo as seen from the Asakusa Culture Tourist Information Center 20190420 3.jpg|Widok z góry na teren świątyni
浅草寺（Sensō-ji） - panoramio.jpg|Hōzō-mon i pagoda
Senso-ji 4.jpg|thumb|Nakamise-dōri
Senso-ji Kaminarimon 201503a.jpg|thumb|Kaminari-mon
</gallery>
== Uwagi ==
{{Uwagi}}
| |||