Wikipedia

Powstanie islamistów w Syrii: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Linia 40:
W odpowiedzi na akty terroru syryjskie siły bezpieczeństwa zabiły 2 tys. islamistów tylko w Aleppo, zaś dalsze tysiące osób znalazły się w więzieniach, gdzie poddawano ich [[tortura|torturom]]<ref name="seale324"/>. Działania władz nie dawały spodziewanych rezultatów, a liczba zamachów w miarę represji jeszcze rosła<ref name="fyd56"/>. Na VII Kongresie Regionalnym Partii Baas (grudzień 1979-styczeń 1980) brat prezydenta [[Rifat al-Asad]] wezwał do bezwzględnego zwalczania islamistów i sam zaproponował, iż poprowadzi przeciwko nim wojnę. Po kongresie władze zaczęły kierować przeciwko partyzantom silniejsze niż dotąd oddziały wojska, jak również sformowały milicję ludową złożoną z członków rządzącej partii. Ze strachu przed ciągłymi atakami terrorystycznymi w miejscach publicznych wiele osób dotąd niezaangażowanych w konflikt postanowiła przyłączyć się do formacji prorządowych<ref name="seale327">{{Cytuj książkę | autor = Seale P.| tytuł = Asad of Syria. The Struggle for the Middle East| wydawca = University of California Press| miejsce = Berkeley-Los Angeles| rok = 1989| strony = 327| isbn = 0520066677}}</ref>.
=== Konfrontacja islamistów i sił rządowych 1980-1981 ===
Niezadowoleni z braku wyraźnych sukcesów, islamiści postanowili zmienić taktykę działań antyrządowych. Udało im się przekonać kupców z Aleppo, by na dwa tygodnie zamknęli swoje stragany. Podobne akcje przeprowadzono w marcu 1980 w [[Dajr alaz-ZurZaur]], Hamie, Hims, [[Al-Hasaka|Hasace]] i [[Idlib]]. Bez powodzenia przekonywano natomiast do podobnego kroku kupców damasceńskich. Po stronie rządu al-Asada opowiedział się Badr ad-Din asz-Szallah kierujący Federacją Syryjskich Izb Handlowych<ref name="seale324"/>. Był to wynik wprowadzonej w czasie Ruchu Korygującego polityki współpracy władz z zamożnym damasceńskim mieszczaństwem<ref name="seale324"/><ref name="fyd56"/>. 9 marca 1980 al-Asad skierował wojska desantowe do [[Dżisr asz-Szughur]], gdzie islamiści zaatakowali koszary i biuro lokalnego oddziału partii Baas. W akcji pacyfikacyjnej zginęło ok. 200 powstańców. Kilka dni później do walki z islamistami w Aleppo skierowano 10 tys. żołnierzy i 250 pojazdów opancerzonych oraz paramilitarne [[Kompanie Obrony]] pod dowództwie Rifata al-Asada. Gdy rozmowy nie dały rezultatu, żołnierze przystąpili do przeczesywania całych dzielnic i dokonali masowych aresztowań podejrzanych o terroryzm<ref name="seale327"/>. Cywilna ludność Aleppo, zmęczona ciągnącymi się od miesięcy aktami terroru islamistów, sama wspierała wojsko w ich wyłapywaniu<ref name="seale328">{{Cytuj książkę | autor = Seale P.| tytuł = Asad of Syria. The Struggle for the Middle East| wydawca = University of California Press| miejsce = Berkeley-Los Angeles| rok = 1989| strony = 327-328| isbn = 0520066677}}</ref>.
 
W tym samym czasie po raz pierwszy do powstania publicznie odniósł się Hafiz al-Asad. 8 marca 1980, w czasie uroczystości rocznicy zamachu stanu z 1963, prezydent Syrii oznajmił, iż jest i pozostanie wyznawcą islamu, z całą surowością będzie natomiast zwalczał jego wrogów, którzy jedynie kupczą religią<ref name="seale328"/>. W kwietniu kolejno odbywały się kongresy organizacji społecznych (kobiecych, studenckich, rolniczych itp.) działających pod egidą partii Baas, kolejno wyrażających poparcie dla walki z islamistami. Związki lekarzy i inżynierów, którym zarzucono niedostateczny entuzjazm w tym zakresie, zostały rozwiązane<ref name="seale328"/>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Powstanie_islamistów_w_Syrii”