Joaquín Balaguer: Różnice pomiędzy wersjami

'''Joaquin Antonio Balaguer Ricardo''' (ur. [[1 września]] [[1906]] w [[Villa Bisonó|Navarrete]], zm. [[14 lipca]] [[2002]] w [[Santo Domingo]]) – [[Dominikana|dominikański]] prawnik, pisarz oraz polityk, [[Prezydenci Dominikany|prezydent kraju]] w latach 1960-1962, 1966-1978 i ponownie 1986-1996<ref name="b">{{cytuj stronę|url=https://www.britannica.com/biography/Joaquin-Balaguer|tytuł=Joaquín Balaguer|opublikowany=https://www.britannica.com|język=en}}</ref><ref name=PWN>{{cytujencyklopedia stronęPWN|urlid =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Dominikana-Historia; 4574001.html|tytuł =Dominikana. Historia|opublikowany=encyklopedia.pwn.pl|językdata dostępu=pl}}</ref>.

W latach 20. ukończył prawo na Universidad Autónoma de Santo Domingo, krótko studiował na [[Uniwersytet Paryski|Sorbonie]]. W latach 1932-57 pracował w administracji dyktatora [[Rafael Leónidas Trujillo|Rafaela Trujillo]]. W 1957 został wiceprezydentem Dominikany. W 1960 roku Trujillo przyznał mu urząd prezydenta. Po śmierci dyktatora w 1961 roku, Balaguer próbował zliberalizować system i doprowadził do zniesienia sankcji [[Organizacja Państw Amerykańskich|Organizacji Państw Amerykańskich]]. Reformy Trujillo budziły w społeczeństwie mieszane uczucia - dawni stronnicy Trujillo uważali że idą za daleko, natomiast jego przeciwnicy uznali je za niewystarczające. Kraj pogrążył się w fali politycznej przemocy a w 1962 roku miejsce miał wojskowy [[zamach stanu]]. W wyniku puczu Balaguer został zmuszony do rezygnacji i wyjazdu do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]<ref name="b">{{cytuj stronę|url=https://www.britannica.com/biography/Joaquin-Balaguer|tytuł=Joaquín Balaguer|opublikowany=https://www.britannica.com|język=en}}</ref>. W 1964 roku stanął na czele opozycyjnej Partii Reformistycznej<ref name=PWN>{{cytujencyklopedia stronęPWN|urlid =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Dominikana-Historia; 4574001.html|tytuł =Dominikana. Historia|opublikowany=encyklopedia.pwn.pl|językdata dostępu=pl}}</ref>.

Do kraju powrócił po zbrojnej interwencji Stanów Zjednoczonych w 1965 roku. W 1966 roku z powodzeniem wystartował w wyborach prezydenckich. Jego rządy charakteryzowały się politycznym umiarkowaniem i stabilnym wzrostem gospodarczym dzięki któremu udało się wprowadzić niewielkie reformy społeczne. W latach 1970 i 1974 roku zyskał reelekcję (być może dostąpił je drogą oszustw wyborczych). Ostatnie lata jego rządów charakteryzowały się ponownym wybuchem politycznej przemocy, wzrostem [[inflacja|inflacji]] i fizyczną eliminacją przeciwników. W 1978 roku przegrał wybory z kandydatem opozycji, [[Antonio Guzmán Fernández|Antonim Guzmánem Fernández]]em. Bezskutecznie kandydował w 1982 roku. Do prezydentury powrócił w 1986 roku wygrywając wybory z ramienia Chrześcijańsko-Społecznej Partii Reformistycznej. Ponownie wygrał w 1990 i 1994 roku (wybory prawdopodobnie sfałszowano). W 1996 roku pod presją międzynarodową ustąpił ze stanowiska<ref name="b">{{cytuj stronę|url=https://www.britannica.com/biography/Joaquin-Balaguer|tytuł=Joaquín Balaguer|opublikowany=https://www.britannica.com|język=en}}</ref><ref name=PWN>{{cytujencyklopedia stronęPWN|urlid =http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Dominikana-Historia; 4574001.html|tytuł =Dominikana. Historia|opublikowany=encyklopedia.pwn.pl|językdata dostępu=pl}}</ref>.