Kim Dzong Il: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dr. tech., potrzebne źródło na 1942. Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m MalarzBOT: przerabiam link na wywołanie szablonu {{encyklopedia PWN}} |
||
Linia 82:
W lipcu 1994 [[Kim Ir Sen]] zmarł na [[zawał mięśnia sercowego|atak serca]] – Kim Dzong Il został faktycznym przywódcą Korei Północnej. Jednak fakt, że w kolejnych latach nie przyjął oficjalnych tytułów swojego ojca (który w 1998 został ogłoszony ''Wiecznym Prezydentem''), mogło świadczyć o tym, że miał trudności w umocnieniu swojej władzy. Kim Dzong Il jeszcze w 1993 objął funkcję Przewodniczącego Narodowej Komisji Obrony stanowiącej (według Konstytucji z 1998) „najwyższe stanowisko w państwie”. Szefem Partii Pracy Korei został dopiero w październiku 1997. Po objęciu przez niego funkcji przewodniczącego partii rozpoczął się kurs zmian ideologicznych, a już w maju 1998 partyjna gazeta [[Rodong Sinmun]] po raz pierwszy poinformowała o doktrynie [[Songun]]<ref name="Levi54">{{Cytuj książkę | nazwisko = Levi | imię = Nicolas | autor = Nicolas Levi | tytuł = System Polityczny Korei Północnej Aspekty Kulturowe | wydawca = Akson | miejsce = Warszawa | data = 2013| strony=54 | isbn = 978-83-7452-067-6}}</ref>, która trzy lata później została oficjalnie przyjęta jako doktryna partyjna<ref name="Levi54">{{Cytuj książkę | nazwisko = Levi | imię = Nicolas | autor = Nicolas Levi | tytuł = System Polityczny Korei Północnej Aspekty Kulturowe | wydawca = Akson | miejsce = Warszawa | data = 2013| strony=54 | isbn = 978-83-7452-067-6}}</ref>.
W latach 90. XX wieku Kim Dzong Il musiał zmierzyć się z [[Klęska głodu w Korei Północnej 1995–1999|klęską głodu, która ogarnęła kraj w latach 1995-1999]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.britannica.com/place/North-Korea/Economy#toc34937 | tytuł = North Korea – Constitutional framework | opublikowany = Encyclopaedia Britannica | język = en | data dostępu = 2016-04-15}}</ref>. Kim po coraz większych problemach żywnościowych zwrócił się o pomoc do [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]]<ref name="encyklopediapwn">{{
W XXI wieku rozpoczął mozolny proces modernizacji kraju. Uruchomił [[intranet]]ową sieć [[Kwangmyong (intranet)|Kwangmyong]] darmową dla mieszkańców kraju (dostęp do globalnego internetu otrzymali tylko rządzący<ref>[http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E0CEEDF173FF930A15753C1A9609C8B63&n=Top%2FReference%2FTimes%20Topics%2FPeople%2FK%2FKim%20Jong%20Il LINK BY LINK; The Internet Black Hole That Is North Korea - New York Times<!-- Bot generated title -->]</ref>) i zarezerwował dla KRLD własną domenę internetową<ref>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20120215052339/http://www.icann.org:80/en/minutes/prelim-report-11sep07.htm|tytuł=Informacja o przydziale domeny|opublikowany=ICANN|język=en|data dostępu=2015-07-11}}</ref>. Jako że Korea objęta była zagranicznymi sankcjami, rząd Korei wprowadził własny system operacyjny komputerów, [[Red Star OS]] oparty na wcześniejszych wersjach [[Linux]]a<ref name="ChosonSinbo">{{cytuj pismo|url=http://www.korea-np.co.jp/news/ViewArticle.aspx?ArticleID=22248|czasopismo=[[Choson Sinbo]]|tytuł=〈민족정보산업의 부흥 -상-〉}}</ref>. Kim choć w dalszym ciągu represjonował część wyznań religijnych to zezwolił na utworzenie w Korei pewnej liczby kościołów [[chrześcijaństwo|chrześcijańskich]] (religia ta była w różnych etapach istnienia Korei poddawana licznym represjom)<ref>[http://www.cerkiew.pl/index.php?id=86&tx_ttnews Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – ''Biskupia Liturgia w Korei Północnej''] [dostęp: 24.10.2013.]</ref>.
| |||