Antoni Poznański: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
nowy art. Znacznik: Brak kategorii |
źródła/przypisy |
||
Linia 28:
Syn Władysława i Marii z Jabłońskich. Uczył się w V Państwowym Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego w [[Kraków|Krakowie]], od 1906 roku grał w piłkę nożną w [[Towarzystwo Sportowe Wisła Kraków|Towarzystwie Sportowym Wisła Kraków]]. W 1908 roku grał w pierwszym składzie [[Wisła Kraków (piłka nożna)|Wisły Kraków]]{{odn|Przegląd Sportowy|4/1921|s=9}}, a w 1910 roku przeszedł do [[Cracovia (piłka nożna)|KS Cracowia]]{{odn|Tygodnik Sportowy|4/1921|s=5}}. Szybko wyróżnił się jako doskonały piłkarz, w 1911 roku Austriacki Związek Piłkarski zakwalifikował go jako gracza reprezentacyjnego{{r|legia}}. Rozpoczął studia na politechnice w [[Mittweida]] oraz grał w tamtejszym klubie Mittweidaer BC. Przerwał naukę i powrócił do Krakowa<ref name="pasy">{{cytuj stronę | url = https://www.wikipasy.pl/Antoni_Pozna%C5%84ski | tytuł = Antoni Poznański | opublikowany = wikipasy.pl | język = pl | data dostępu = 2020-03-06}}</ref>. Do 1914 roku rozegrał w Cracovii 136 mecze i strzelił 96 bramek{{odn|Przegląd Sportowy|1921|s=9}}.
Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] 5 sierpnia 1914 roku wstąpił do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]], służył w oddziele automobilowym komendy Legionów. W 1915 roku zainicjował założenie drużyny piłkarskiej przy Komendzie Legionów, którą kilka miesięcy później nazwano oficjalnie "[[Legia Warszawa (piłka nożna)|Legią]]"<ref>{{cytuj stronę | url = https://legia.com/historia-1916-1918/ | tytuł = Historia 1916-1918 | opublikowany = legia.com | język = pl | data dostępu = 2020-03-06}}</ref><ref name="legia">{{cytuj stronę | url = https://legiawarszawa1916-2016.blogspot.com/2016/12/antoni-poznanski.html | tytuł =
Po trzymiesięcznym pobycie na froncie powrócił do Legionów, gdzie służył do momentu ich likwidacji. W listopadzie 1918 roku zgłosił się do służby w odrodzonym Wojsku Polskim i został przydzielony do lotnictwa. Trafił do Szkoły Pilotów w Krakowie, gdzie służył jako instruktor. Następnie przeszedł do świeżo sformowanej [[9 Eskadra Wywiadowcza|9. eskadry wywiadowczej]] i od kwietnia 1919 roku walczył w jej składzie podczas [[Wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]. Podczas lotów bojowych wyróżnił się odwagą, za otrzymywał pochwały w rozkazach{{odn|Romeyko|1933|s=174}}.
| |||