Korzeń: Różnice pomiędzy wersjami

Typowy korzeń otoczony jest [[epiderma|epidermą]] (skórką){{r|Cutler-2007}}. Ze względu na liczne różnice pomiędzy epidermą pędu a epidermą korzenia bywa ona nazywana [[Ryzoderma|ryzodermą]] lub epiblemą{{r|Szweykowska-2003}}. Zwykle z komórek ryzodermy rozwijają się liczne [[włośniki]] (nie ma ich na korzeniach powietrznych oraz u roślin wodnych). Najczęściej ryzoderma składa się z pojedynczej warstwy komórek. Jednakże korzenie powietrzne epifitów pokrywa epiderma wielowarstwowa, nazywana [[welamen]]em. Ten rodzaj epidermy pozwala na absorpcję wody z powietrza, mgły oraz deszczu{{r|Cutler-2007}}. Włośniki znacząco zwiększają powierzchnię chłonną korzeni. Liczne występowanie tych wypustek oraz ich kształt sprawiają, że zewnętrzna powierzchnia chłonna korzenia może być wielokrotnie większa od powierzchni organów nadziemnych. U [[żyto|żyta]] stwierdzono na przykład, że w stadium kłoszenia się powierzchnia korzeni wynosiła około 700 m², podczas gdy powierzchnia części nadziemnych wynosiła mniej niż 1 m²{{r|Hejnowicz2002}}. Poza tym skórka korzenia (ryzoderma), przeciwnie do skórki reszty [[pęd (botanika)|pędu]], może nie być pokryta [[kutykula|kutykulą]], co zwiększa jej przepuszczalność dla wody i soli mineralnych{{r|strasburger}}.

 

Pod epidermą znajduje się warstwa określana jako [[kora pierwotna]]. Składają się na nią żywe komórki tkanki miękiszowej o cienkich ścianach. Komórki ułożone są luźno, a tkanka charakteryzuje się przestworami międzykomórkowymi o znacznej wielkości{{r|Szweykowska-2003}}. Poza komórkami miękiszowymi w korze pierwotnej niektórych roślin znajdują się: [[sklereidy]], [[stereidy|włókna]], komórki wydzielające garbniki, komórki śluzowe oraz komórki zawierające kryształy{{r|Cutler-2007}}.