Komora hiperbaryczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnie 4 zmiany treści i przywrócono wersję 54331646 autorstwa Misiolekar
Znacznik: Zastąpiono
Anulowanie wersji 54331646 autorstwa Misiolekar (dyskusja)
Linia 1:
Komora hiperbaryczna (nie mylić z komorami normobarycznymi - to całkowicie inne urzadzenia i przeznaczone do innych celów) to specjalnego przeznaczenia zbiornik ciśnieniowy umożliwiający kontrolowanie środowiska wewnątrz, w którym przebywa pacjent.
'''Komora hiperbaryczna''' (inaczej '''worek Gamowa''' lub '''komora ciśnieniowa''') – pierwotnie: nadmuchiwany worek służący do leczenia m.in. [[choroba wysokościowa|choroby wysokościowej]] poprzez utrzymywanie chorego w warunkach wyższego [[ciśnienie atmosferyczne|ciśnienia atmosferycznego]]. Komora hiperbaryczna może być jedno- (tylko dla chorego) lub dwuosobowa (dla chorego i opiekuna). Obecnie stosuje się zaawansowane, stalowe, hermetyczne konstrukcje, które mogą pomieścić nawet kilkanaście osób.
 
W komorach mogą być kontrolowane parametry / wielości fizyczne:
 
* Ciśnienie całkowite            (P)
* % tlenu                               (fO2)
* Ciśnienie parcjalne tlenu (pO2)
* Wilgotność                         (rel H)
* Temperatura                          (T)
 
Jasne jest, że sam zbiornik ciśnieniowy nie może pełnić żadnej funkcji tym bardziej terapeutycznej. Mówiąc o komorze hiperbarycznej należałby opisywać ją jako system komory hiperbarycznej składającej się z takich elementów jak:
 
# Zbiornik ciśnieniowy (komora hiperbaryczna);
# System sterowania parametrami komory;
# System wytwarzania i dystrybucji sprężonego powietrza;
# System zasilania w tlen medyczny (przechowywanie, sterowanie, dystrybucja);
# System zasilania w mieszanki oddechowe (opcjonalnie, głównie w komorach dekompresyjnych);
# Armatura.
 
A więc komora hiperbaryczny jest skomplikowanym systemem, który wymaga odpowiednio wykwalifikowanego personelu w celu zapewnienia bezpiecznej i skutecznej pracy. Każda osoba obsługująca komorę nazywana jest operatorem komory hiperbarycznej.
 
APARATURA:
 
W obecnej chwili do terapii hiperbarycznej wykorzystywane są dwa rodzaje komór:
 
- komory jednoosobowe (monoplace)
 
- komory wieloosobowe (multiplace)
 
KOMORY JEDNOOSOBOWE
 
Komory jednoosobowe składają się z cylindra oraz systemów sterowania i dostarczania gazów. W tej komorze może podczas terapii przebywać jeden pacjent zazwyczaj w pozycji leżącej. Komora zbudowana jest z przezroczystego cylindra, przez który pacjent znajduje się pod stałą obserwacją personelu medycznego oraz zmniejsza poczucie lęku (klaustrofobii) i umożliwia korzystanie z urządzeń multimedialnych takich jak oglądanie zewnętrznego ekranu telewizyjnego. Komora może być wypełniana tlenem, którym pacjent oddycha podczas terapii lub powietrzem, w tym przypadku pacjent oddycha tlenem za pomocą systemu oddechowego B.I.B.S.
 
Komory jednoosobowe mogą być wyposażone w system dystrybucji gazów (BIBS) umożliwiający oddychanie pacjenta czystym tlenem za pośrednictwem maski, a komora w tym przypadku jest wypełniona sprężonym powietrzem.
 
 
KOMORY WIELOSOBOWE
 
Komory wieloosobowe zbudowane są z dwóch przedziałów – komory dekompresyjnej i komory głównej. Komora dekompresyjna stanowi pomieszczenie przejściowe między środowiskiem a wnętrzem komory głównej. W komorze głównej przeprowadzana jest terapia.
 
Zazwyczaj pacjenci siedzą na specjalnych fotelach wbudowanych w komorę i oddychają czystym tlenem za pomocą masek lub specjalnych kapturów oddechowych. W komorze wielomiejscowej jednocześnie może być poddanych terapii od 2 do nawet 16 pacjentów.
 
Komory typu multiplace umożliwiają wjechanie chorego na wózku inwalidzkim lub noszach. Podczas terapii w tego typu komorach wraz z pacjentami może przebywać asystent medyczny. Większa powierzchnia oraz uczestnictwo personelu medycznego podczas terapii zmniejsza poczucie lęku i korzystnie wpływa na pacjentów.
 
Najnowszym osiągnięciem w dziedzinie komór hiperbarycznych jest stworzenie przez  firmę OXYHELP komory wielosobowej OXYLIFE C dla dwóch lub czterech pacjentów. Wyróżniającą cechą tej komory są małe wymagania infrastruktury oraz dystrybucji gazów medycznych.
 
Komory wszystkich typów wyposażane są w systemy komunikacji z pacjentami, systemy bezpieczeństwa oraz systemy multimedialne takie jak telewizja czy radio. Podczas terapii pacjenci mogą być podłączeni do systemów monitorujących parametry życiowe, respiratorów i pomp infuzyjnych.
 
Szczegółowe informacje dotyczące wymagań stawianych urządzeniom, personelowi, protokołom badań, systemom bezpieczeństwa i prowadzonej dokumentacji zamieszczone są w „Europejskim Kodeksie Dobrej Praktyki w Terapii Tlenem Hiperbarycznym” opracowanym przez grupę roboczą „SAFETY” programu COST B14 przetłumaczoną i opublikowaną w Polsce w Krajowym Ośrodku Medycyny Hiperbarycznej, Międzywydziałowym Instytucie Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni i Akademii Medycznej w Gdańsku.
 
Więcej o komorach hiperbarycznych mogą Państwo dowiedzieć się na stronach producentów np. firmy Perry Baromedical, Baroxhbo, Oxyhelp
 
== Historia komory hiperbarycznej ==