Stenograf Polski: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
nowy art
(Brak różnic)

Wersja z 11:39, 14 mar 2020

Stenograf Polskidwumiesięcznik[1], później miesięcznik (nie ukazujący się w lipcu i sierpniu)[3] Zarządu Głównego Stowarzyszenia Stenografów i Maszynistek w Polsce (SSIM), poświęcony problematyce stenotypii i prac biurowych.

Stenograf Polski
Stenografia, stenotypia, pisanie na maszynie
Częstotliwość

dwumiesięcznik, miesięcznik

Adres

Warszawa

Wydawca

Zarząd Główny SSIM

Tematyka

technika biurowa

Język

polski

Format

14,8x21 cm[1]

ISSN

0239-443X

OCLC

312178723

Czasopismo było wydawane w Warszawie od 1922[1], po przerwie wojennej tytuł wznowiono w 1947[3] i kontynuowano do 1989[2]. Adresowano je do pracowników administracji, stenografów, maszynistek. Publikowało ćwiczenia dla stenografów, stenogramy i teksty ćwiczebne dla maszynistek. Redakcja mieściła się w Warszawie przy ul. Wawelskiej 59[1], następnie przy ul. Śniadeckich 23[3].

Przypisy

  1. a b c d e f Jolles, 1963, s. 274.
  2. a b Stenograf polski : Pisanie na maszynie stenografia, stenotypia. Sächsische Landesbibliothek - Staats- und Universitätsbibliothek Dresden. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
  3. a b c Stenograf Polski : stenografia, stenotypia, pisanie na maszynie. Czasopisma polskie 1985-2000 (MARC BN). [dostęp 2020-03-14]. (pol.).

Bibliografia

  • Zygmunt Jolles: Katalog Prasy Polskiej. Warszawa: Biuro Wydawnicze „Ruch”, 1963. OCLC 749778445. (pol.).