Stenograf Polski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowy art |
(Brak różnic)
|
Wersja z 11:39, 14 mar 2020
Stenograf Polski – dwumiesięcznik[1] , później miesięcznik (nie ukazujący się w lipcu i sierpniu)[3] Zarządu Głównego Stowarzyszenia Stenografów i Maszynistek w Polsce (SSIM), poświęcony problematyce stenotypii i prac biurowych.
Częstotliwość | |
---|---|
Adres |
Warszawa |
Wydawca |
Zarząd Główny SSIM |
Tematyka |
technika biurowa |
Język |
polski |
Format |
14,8x21 cm[1] |
ISSN | |
OCLC |
Czasopismo było wydawane w Warszawie od 1922[1] , po przerwie wojennej tytuł wznowiono w 1947[3] i kontynuowano do 1989[2]. Adresowano je do pracowników administracji, stenografów, maszynistek. Publikowało ćwiczenia dla stenografów, stenogramy i teksty ćwiczebne dla maszynistek. Redakcja mieściła się w Warszawie przy ul. Wawelskiej 59[1] , następnie przy ul. Śniadeckich 23[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Jolles, 1963, s. 274 ↓.
- ↑ a b Stenograf polski : Pisanie na maszynie stenografia, stenotypia. Sächsische Landesbibliothek - Staats- und Universitätsbibliothek Dresden. [dostęp 2020-03-14]. (niem.).
- ↑ a b c Stenograf Polski : stenografia, stenotypia, pisanie na maszynie. Czasopisma polskie 1985-2000 (MARC BN). [dostęp 2020-03-14]. (pol.).