Kościół Zmartwychwstania Pańskiego w Katowicach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Budowa i rozbudowy: Lit |
→Budowa i rozbudowy: Lit. |
||
Linia 76:
Kościół zaprojektowany został przez berlińskiego architekta [[Richard Lucae|Richarda Lucae]] i wybudowany w [[styl neoromański|stylu neoromańskim]], w odmianie [[styl arkadowy|tzw. stylu okrągło-łukowego]] ([[Język niemiecki|niem.]] ''Rundbogenstil''), zwanego także arkadowym, wywodzącego się z berlińskiego środowiska architektonicznego − jednego z najbardziej twórczych w Europie w XIX w. Łączył on elementy lombardzkiej architektury romańskiej z architekturą bizantyjską i wczesnym renesansem florenckim. Jego cechami charakterystycznymi są okrągło-łukowe okna, halowe wnętrza, wieże na rzucie kwadratu z ośmiobocznymi wieżyczkami, fasady z rozetą. Wpływ na ostateczny kształt budowli mial inny wybitny berliński architekt [[August Müler]], który uwzględnił życzenie Króla [[Fryderyk Wilhelm IV|Fryderyka Wilhelma IV]] co do usytuowania wieży pomiędzy nawą a prezbiterium. Budową kierował Julius Haase<ref name="digkat">{{cytuj książkę | nazwisko = Bulsa |imię = Michał| autor = Michał Bulsa |nazwisko2 = Grzegorek | imię2 = Grzegorz| autor2 = Grzegorz Grzegorek |nazwisko3 = Witaszczyk| imię3 = Beata| autor3 = Beata Witaszczyk| inni = | tytuł = Domy i gmachy Katowic| wydawca = Prasa i Książka| miejsce = Katowice| rok = 2013| strony = 13|isbn = 978-83-63780-00-5| język = pl}}</ref>.
Kościół był nieduży, przeznaczony dla niewiele ponad 300 wiernych. Wobec ogromnie szybkiego rozwoju zarówno parafii jak i miasta (w 1866 r. w Katowicach żyło już 888 ewangelików, a w 1880 r. aż ok. 2,2 tys.<ref name=Nał/>). W latach 1887-1889 nastąpiła jego znaczna rozbudowa. Przedłużono wówczas nawę o 15 m (o połowę), dobudowano dwie niewielkie wieże od strony wejścia, powiększono organy. Projekt
Rozbudowa przyniosła jednak poprawę sytuacji na niedługi czas, zatem zdecydowano się na ponowną, którą przeprowadzono w latach 1899-1902. Dobudowano wówczas dwa skrzydła boczne, transept (według projektu Friedricha Metteganga z Kolonii<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.glass-portal.privat.t-online.de/hs/m-r/mettegang_friedrich.htm | tytuł = Architekten und Künstler mit direktem Bezug zu Conrad Wilhelm Hase (1818–1902) | język = de | data dostępu = 2017-08-16}}</ref>), zakrystię, wewnątrz zbudowano galerie (pawłacze), a przy organach miejsce dla chóru. Kościół otrzymał wówczas interesującą formę neobarokową, zawierającą elementy wczesnego renesansu i silne akcenty modernistyczne. W tej postaci kościół istnieje do dziś. Secesyjny wystrój malarski wykonał mistrz Baaer według projektu firmy Hemming und Witte z Düsseldorfu.
| |||