Prostytucja: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 297:
W VII wieku prorok [[islam]]u [[Mahomet]] obwieścił, że prostytucja jest bezwzględnie zakazana. Zgodnie z nauką islamską prostytucja jest [[grzech]]em. Pomimo zakazów istniała w islamie duża tolerancja w odniesieniu do męskich poczynań przedmałżeńskich i pozamałżeńskich. Znalazło to odbicie między innymi w muzułmańskich zapatrywaniach na kwestię prostytucji. Pomimo stwierdzenia Mahometa, że „w islamie nie ma prostytucji”, kupowanie seksu w krajach muzułmańskich było często tolerowane, a nawet regulowane i opodatkowane przez władze islamskie<ref name="ReferenceB">{{cytuj książkę |nazwisko = Øistein Endsjø |imię = Dag |autor link = Dag Øistein Endsjø |tytuł = Seks a religia. Od balu dziewic po święty seks homoseksualny |wydawca = Wydawnictwo Czarna Owca |miejsce = Warszawa |rok = 2011 |strony =90}}</ref>. Prostytucja istniała we wszystkich krajach muzułmańskich (w [[Fars]]ie i w [[Egipt|Egipcie]] tancerki i prostytutki musiały płacić podatki. W [[Laodycea (Frygia)|Laodycei]] codziennie na bazarze odbywał się przetarg na prostytutki. Kto dobił targu, otrzymywał pierścień, upoważniający do przebywania w nocy w towarzystwie wynajętej kobiety. W [[Suza|Suzie]] [[dom publiczny|domy publiczne]] znajdowały się tuż obok [[meczet]]u<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Wróbel |imię = Zdzisław |autor link = Zdzisław Wróbel |tytuł = Erotyzm w religiach świata |wydawca = Wydawnictwo „Lidex” |miejsce = Warszawa |rok = 1996 |strony =}}</ref>). Mimo to od czasu do czasu wzmagał się sprzeciw wobec prostytucji i – podobnie jak w krajach chrześcijańskich – był wymierzony w kupczące seksem kobiety, a nie w ich klientów. W [[Iran]]ie po [[Irańska rewolucja islamska|rewolucji islamskiej]] wiele prostytutek postawionych przed sądem w zbiorowych procesach zostało skazanych na śmierć<ref name="ReferenceB" />.
 
Obecnie w większości krajów znajdujących się pod wpływem [[Islam]]u ([[Pakistan]]ie, [[Afganistan]]ie, [[Iran]]ie, [[Oman]]ie, [[Jemen]]ie, [[Palestyna|terytoriach Palestyńskich]], [[Katar]]ze, w [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]], [[Egipt|Egipcie]]) prostytucja jest nielegalna i często surowo karana (przykładowo w Jemenie za prostytuowanie się grozi 3 letnie więzienie; w Egipcie – poza [[Grzywna (prawo)|grzywną]] – od 3 miesięcy do 3 lat więzienia; w Katarze kilkuletnie więzienie, w Iranie za [[recydywa|recydywę]] grozi nawet [[kara śmierci]]) tym niemniej prostytucja występuje w tych krajach, choć jej skala jest trudna do oszacowania (na przykład w [[Kabul]]u ocenia się, że usługi seksualne świadczy 900 osób). Muzułmanie posiadają czasowe małżeństwa, używane przez niektórych dla maskowania prostytucji. [[Małżeństwo mut'a]] w [[szyizm|szyiźmie]], [[urfi]] i [[misjar]] w [[sunnizm|sunniźmie]]. W Egipcie w praktyce kara nie spotyka mężczyzn, gdyż traktuje się ich jako świadków i uwalnia od kary, jeśli zaświadczą przeciwko prostytutce. Wyjątek wśród krajów [[Islam|muzułmańskich]] stanowią kraje, gdzie państwo jest [[Laicyzm|laickie]], rozdzielone od religii. Tak jest przykładowo w [[Turcja|Turcji]], gdzie prostytucja stanowi w pełni legalny, uregulowany i dochodowy biznes, którego roczne obroty szacowane są na trzy do czterech miliardów dolarów. Zmarła w 2001 roku Matild Manukyan, która stworzyła w Turcji sieć 32 [[dom publiczny|domów publicznych]], należała do najbogatszych osób w kraju. Liczba pracujących w tej branży w Turcji wynosi około 100 tysięcy osób. W 2008 roku aktywiści poinformowali, że zamierzają założyć pierwszy turecki związek zawodowy osób pracujących w seksbiznesie. Osoby prostytuujące się w Turcji muszą się rejestrować i przechodzić regularne badania lekarskie, co jest skrupulatnie kontrolowane przez policję. Regulacje te nie obejmują prostytuujących się mężczyzn. Większość prostytutek pracuje jednak bez rejestracji, gdyż lokalne władze prowadzą politykę niewydawania kolejnych zezwoleń. Natomiast szczególne miejsce na mapie światowej prostytucji zajmują [[Zjednoczone Emiraty Arabskie]]. Oficjalnie ten kraj ten utrzymuje zakaz zarówno prostytucji jak i jakichkolwiek form pozamałżeńskiego seksu. W rzeczywistości prostytucja występuje w tym kraju na ogromną skalę i choć dokładna liczba prostytutek jest trudna do oszacowania, tajemnicą poliszynela jest to że w kraju tym występuje jeden z najwyższych ilości prostytutek w przeliczeniu na liczbę mieszkańców na świecie. Rząd toleruje owe praktyki, dopóki nie są widoczne dla opinii publicznej, prostytutki które zaczynają otwarcie deklarować swoją obecność są na ogół natychmiast deportowane z kraju.
 
W [[Bangladesz]]u prostytucja została zalegalizowana w 2000 roku (dotyczy to jednak tylko prostytucji kobiet – prostytucja mężczyzn jest nielegalna), choć konstytucja stanowi, że „państwo powinno starać się o to, by zapobiec [[hazard]]owi i prostytucji”. Liczbę kobiet prostytuujących się w Bangladeszu ocenia się na około 100 tysięcy.