Tango (dramat): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wprowadzenie prawidłowego ISBN |
|||
Linia 73:
== Odbiór ==
''Tango'' jest najsłynniejszym utworem Sławomira Mrożka<ref name=":0">{{odn|ref=nie|Krajewska|1996|s=87}}.</ref> i jego najczęściej wystawianą (również za granicą) sztuką<ref>{{odn|ref=nie|Stephan|1996|s=136}}.</ref>. Już w roku premiery odniósł duży sukces sceniczny. W warszawskim [[Teatr Współczesny w Warszawie|Teatrze Współczesnym]] ''Tango'' w reż. [[Erwin Axer|Erwina Axera]] od 7 lipca 1965 r. zagrano 350 razy (zawsze z pełną widownią). Podobny sukces odniosło w Krakowie ([[Teatr Kameralny]], reż. [[Jerzy Jarocki]], premiera 17 grudnia 1965), gdzie grano je ponad 200 razy, a każdemu przedstawieniu towarzyszyły entuzjastyczne reakcje publiczności<ref name=":0" />. Sztukę zdjęto ze scen polskich w 1968 r., po tym, jak cenzura zakazała jej wystawiania – była to reakcja na opublikowany przez Mrożka
Utwór przetłumaczony na języki: włoski, angielski, węgierski, japoński, francuski, norweski, fiński, szwedzki, portugalski, rumuński, grecki, słoweński, czeski, słowacki, duński, estoński, rosyjski, niemiecki, hiszpański i esperanto<ref name=":1" />. Dużym powodzeniem cieszyły się jego adaptacje sceniczne za granicą – Erwin Axer grał swoją wersję ''Tanga'' dla publiczności w Düsseldorfie, gdzie odbyło się ponad 200 przedstawień, a także m.in. na Berlińskim Festiwalu Teatralnym i Festiwalu Teatralnym we Florencji. Sukcesem sztuka była także w Nowym Jorku, gdzie przedstawienie w reżyserii Heinza Engelsa grano ''Tango'' przez 2 lata, a także w Helsinkach, Genui, Hajfie i Londynie (grane przez [[Royal Shakespeare Company]] w 1966 r.). Popularność zagraniczna utrzymywała się również w latach 90. XX wieku – w pierwszej połowie tamtej dekady prawa do wystawienia ''Tanga'' udzielono 24 teatrom poza Polską<ref name=":4" />.
| |||