Kantarydyna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Poprawiam wywołanie Szablon:ChemIDplus
Grubel (dyskusja | edycje)
m ort.
Linia 80:
W dawnej medycynie wykorzystywano kantarydynę w postaci suszonych, mielonych chrząszczy gatunku ''[[Pryszczel lekarski]]'' (zwanych potocznie "hiszpańską muchą") jako składnik tak zwanych napojów miłosnych, jak na przykład mikstura zwana "hiszpańską muchą" (od nazwy chrząszcza), która według XVI przepisu składa się mielonych chrząszczy, wysuszonej krwi kreta i krwi nietoperzy<ref>{{Cytuj |autor = Cavendish, Richard. |tytuł = The black arts |data = 1983, ©1967 |data dostępu = 2018-09-04 |isbn = 0399500359 |miejsce = New York |wydawca = Berkley Pub. Group |oclc = 30635000}}</ref>. Działanie tego związku pobudza zakończenia nerwowe i błony śluzowe układu moczowo-płciowego; powoduje jednak często powikłania, m.in. zapalenia dróg moczowych i przewodu pokarmowego oraz bolesne erekcje.
 
Preparat ze sproszkowanych chrząszczy mogły być również jednym ze składników trucizny [[Aquaaqua tofana]].
 
Czystą kantarydynę w postaci dobrze rozpuszczalnej, bezzapachowej substancji otrzymał pierwszy [[Pierre Jean Robiquet]] w roku 1810 poprzez wydzielenie z preparowanych chrząszczy, stanowiących wówczas preparat stosowany w leczeniu objawów [[Ospa prawdziwa|ospy prawdziwej]]. Był to również prawdopodobnie drugi (po [[Morfina|morfinie]] wydzielonej z [[Laudanumlaudanum]]) przypadek wydzielenia czystej substancji aktywnej z istniejącego preparatu leczniczego<ref>{{Cytuj |autor = Robiquet, P. J. |tytuł = Expériences sur les cantharides |czasopismo = Annales de Chimie |data = 1810 |wolumin = 76 |s = 302–322}}</ref>.
 
W rozcieńczeniu bywa używana do usuwania [[tatuaż]]y i [[Brodawka|brodawek]].