Kajetan Boratyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
m drobne techniczne
Linia 39:
W czasie "nalotu 1000 bombowców" 25 na 26 czerwca 1942 na [[Brema|Bremę]] jego samolot został zaatakowany i trafiony przez niemiecki nocny myśliwiec. Wellington zdołał uciec nieprzyjacielowi, jednak po awarii lewego silnika pilot zdecydował się na lądowanie przymusowe na północny zachód od [[Leeuwarden]] w Holandii. Polacy lądowali bez strat własnych, po wylądowaniu podpalili samolot, podczas odpoczynku w stogach siana zostali aresztowani przez policję holenderską i żołnierzy niemieckich. Boratyński został przewieziony do obozu przejściowego Dulag Luft 3 w [[Oberursel]] koło [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu nad Menem]], skąd przeniesiono go do Stalagu Luft 3 w [[Żagań|Żaganiu]], gdzie przebywał do 27 stycznia 1945, gdy w związku z [[Operacja wiślańsko-odrzańska|ofensywą styczniową]] [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] jeńców Stalagu Luft 3 ewakuowano na zachód. Grupa Boratyńskiego dotarła do obozu jenieckiego marynarki wojennej Marlag w [[Tarmstedt]], skąd 2 kwietnia 1945 nastąpiła kolejna ewakuacja marszem do [[Lubeka|Lubeki]]. 2 maja 1945 obóz wyzwoliły oddziały armii brytyjskiej.
 
Po powrocie do Wielkiej Brytanii Boratyński trafił początkowo do Bazy Sił Powietrznych w [[Dunholme Lodge]] a 25 lipca 1945 r. został przeniesiony do sztabu polskiego oficera łącznikowego przy dowództwie Transport Command (brytyjskiego lotnictwa transportowego) w [[Bushy Head]] koło Londynu w charakterze oficera oświatowego oraz oficera ds. public relations. Opublikował wówczas w czasopiśmie ''Myśl Lotnicza'' kilka artykułów o lotnictwie transportowym. Po rozformowaniu Polskich Sił Powietrznych wstąpił do [[Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia]]. [[Demobilizacja|Zdemobilizował]] się 20 lutego 1949 r. w polskim stopniu kapitana i brytyjskim Flight Lieutenanta. Zdecydował się na osiedlenie się w Wielkiej Brytanii.
 
Zamieszkał w [[Kew]] koło [[Londyn]]u i 15 sierpnia 1950 przyjął poddaństwo brytyjskie. Jeszcze w listopadzie 1948 został zatrudniony jako pracownik dydaktyczno-naukowy na [[Imperial College London|Imperial College of Science and Technology]] w Londynie w Katedrze Zoologii i Entomologii Stosowanej (Department of Zoology and Applied Entomology) u prof. Jamesa Watsona Munro. W pracy naukowej zajmował się w problematyką anatomiczną, faunistyczną, morfologiczną i taksonomiczną czerwców. Był profesorem [[Polski Uniwersytet na Obczyźnie|Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie]] w Londynie i członkiem Królewskiego Towarzystwa Entomologicznego (Royal Entomological Society). Członek [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]] w Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym.