Franciszek Kleeberg: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Upamiętnienie gen. Franciszka Kleeberga: lit., ort. |
grób symboliczny |
||
Linia 48:
Pod Jabłoniem i Milanowem pobił wysunięte kolumny oddziałów [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. 6 października 1939, po [[Bitwa pod Kockiem (1939)|czterodniowych walkach]] z [[Wehrmacht]]em pod [[Kock]]iem, został zmuszony do kapitulacji z powodu braków w zaopatrzeniu i amunicji. Złożył broń jako ostatni polski generał. Kleeberg pozostał jedynym dowódcą SGO bez porażki – przeciwnik pod Kockiem został pobity. Po bitwie dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w [[Oflag]]u [[Oflag IV B Königstein|IVB w twierdzy Königstein]] koło [[Drezno|Drezna]]. W niewoli przebywał półtora roku. Poważnie zachorował na serce{{odn|Mierzwiński|1990|s=96}} i 5 kwietnia 1941 zmarł w szpitalu wojskowym w [[Drezno|drezdeńskiej]] dzielnicy Weisser Hirsch. Został pochowany na cmentarzu w dzielnicy [[Drezno|Neustadt]].
Pośmiertnie został mianowany generałem dywizji ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1943 roku w korpusie generałów. W 1969 prochy gen. Franciszka Kleeberga przewieziono do kraju i 6 października złożono na cmentarzu Wojennym w [[Kock]]u pomiędzy poległymi żołnierzami z dowodzonej przez niego SGO „Polesie”. Jego symboliczny grób znajduje się na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim]] w [[Warszawa|Warszawie]] (kwatera 28 wprost-2-2)<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = OLESZKIEWICZOWIE|url = https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=11086|opublikowany = cmentarze.um.warszawa.pl|data dostępu = 2020-01-31}}</ref>.
16 kwietnia 1918 roku Franciszek Kleeberg zawarł związek małżeński z Wandą Paszkowską. 19 lipca 1920 roku urodził się im syn Zbigniew Tadeusz.
Linia 148:
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]]
[[Kategoria:Zmarli w 1941]]
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie - Grób symboliczny]]
| |||