Ołówek: Różnice pomiędzy wersjami

Współczesny ołówek jest cienkim prętem wykonanym z [[grafit]]u oraz [[kaolin]]u w oprawie drewnianej lub z tworzywa sztucznego. Podczas pisania grafit ściera się, pozostając cienką warstwą na powierzchni kartki lub drewna. Gdy wystający grafit ulegnie starciu lub stępieniu, ołówek należy naostrzyć przez ścięcie części drewnianej oprawy w celu dotarcia do grafitu, który znajduje się dalej. W ten sposób ołówek ulega skróceniu – jest on narzędziem pisarskim jednorazowym. Twardość oraz odcień ołówka zależy od proporcji pomiędzy grafitem a kaolinem z nim zmieszanym. Im więcej grafitu, tym ciemniejszy oraz bardziej miękki jest ołówek. Większa ilość kaolinu sprawia, że ołówek jest twardszy i jaśniejszy.

Ołówki podzielić można ze względu na zastosowanie. Ołówki twarde i bardzo twarde znajdują zastosowanie w [[Rysunek techniczny|rysunku technicznym]] (oznaczone literą „H”), ołówki miękkie zaś do rysunku artystycznego (oznaczone „B”).

Europejski system oznaczania twardości ołówków używa liter: H (ang. hard -– twardy), F (ang. firm -– pewny) i B (ang. black -– czarny).

Nie od początku litery "H", "B" i "F" oznaczały stopień twardości rysika. Oznaczenia wprowadziła fabryka ołówków [[KOH-I-NOOR]] z [[Czeskie Budziejowice|Czeskich Budziejowic]] w XIX wieku. Oznaczały tyle co H -– Hardtmuth ([[Joseph -Hardtmuth |Joseph]] – założyciel fabryki), B -– Budějovice (siedziba fabryki) oraz F- – [[Franz Hardtmuth]] (wnuk założyciela, który opracował technologię pozwalającą produkować ołówki o różnej twardości)<ref>{{Cytuj |autor = Olga Myslivečková |tytuł = Magazyn ESPRIT LIDOVÉ NOVINY, artykuł pt. "Hora světla". |data = 05.06.2019.}}</ref>.