Luigi Sturzo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
dr red.
link
Linia 16:
Kształcił się w seminarium duchownym w rodzinnej miejscowości, w 1894 przyjął święcenia kapłańskie. Studiował również na [[Papieska Akademia im. św. Tomasza z Akwinu|Papieskiej Akademii im. św. Tomasza z Akwinu]], uzyskał stopień doktora na [[Papieski Uniwersytet Gregoriański|Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim]]. Założył czasopismo "La croce di Costantino", protestował przeciwko represjom wobec sycylijskich górników i rolników, a także przeciwko planom rozwiązania organizacji pracowniczych. Prowadził zajęcia w seminarium duchownym, był radnym prowincji [[Prowincja Katania|Katania]], a w latach 1905–1920 był burmistrzem Caltagirone.
 
W 1919 był założycielem i został sekretarzem [[Włoska Partia Ludowa 1919-1926(1919–1926)|Włoskiej Partii Ludowej]] (PPI), ugrupowania o profilu [[chrześcijańska demokracja|chadeckim]], które w tym samym roku uzyskało blisko 1/5 mandatów w [[Izba Deputowanych (Włochy)|Izbie Deputowanych]]. W proteście przeciwko rosnącej roli faszystów [[Benito Mussolini]]ego w 1923 wycofał się z życia publicznego, a w 1924 udał się na emigrację. Przebywał w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
 
W 1946 powrócił do Włoch, gdzie dawna PPI reaktywowała się jako [[Chrześcijańska Demokracja (Włochy)|Chrześcijańska Demokracja]]. 17 września 1952 prezydent Włoch [[Luigi Einaudi]] w uznaniu zasług powierzył mu godność [[Senatorowie dożywotni we Włoszech|dożywotniego senatora]]. Luigi Sturzo zasiadał w [[Senat (Włochy)|Senacie]] I, II i III kadencji, tj. do czasu swojej śmierci<ref>{{Cytuj stronę|url=http://www.senato.it/leg/03/BGT/Schede/Attsen/00009440.htm|tytuł=Luigi Sturzo na stronie Senatu III kadencji|data dostępu=10 lutego 2011|język=it}}</ref>.