Wikipedia

Zbigniew Kubikowski: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
{{linki}}
'''Zbigniew Kubikowski'''
 
urodzony 1 września 1929 roku w Horodence, zmarł 13 sierpnia 1984 roku w Warszawie.
 
ProzaikPolski prozaik i krytyk literacki, związany ze środowiskiem wrocławskim.
 
Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim, w 1963 uzyskał doktorat.
 
Jako krytyk literacki debiutował w 1950. Krytyka i publicystyka literacka, np. w książkach: Wrocław literacki (1961), Bezpieczne małe mity (1965).
 
Pracował m. in. w wydawnictwie "Ossolineum", tygodniku "Literatura", miesięczniku kulturalnym "Odra" (w latach 1971-76 był jednym z najwybitniejszych redaktorów naczelnych tego periodyku).
1956-1958 członek zespołu redakcyjnego Nowych Sygnałów, później w redakcji miesięcznika "Odra", którego był 1971-1976 jednym z najwybitniejszych redaktorów naczelnych.
 
Od 1978 - mieszka w stolicy: wykładał na wydziale wiedzy o teatrze warszawskiej PWST.
W latach 1978-84 sprawował kierownictwo literackie Teatru Popularnego w Warszawie.
 
Był wieloletnim prezesem oddziału wrocławskiego ZLPZwiązku Literatów Polskich, w latach 1980-83 sekretarzem generalnym ZG ZLP, członkiem PEN-Clubu.
 
Autor powieści: "Katastrofa" (1962), "Chwila po przebudzeniu" (1967) i opowiadań: "Ostatnia lekcja" (1971), "Pięć dialogów wielkopostnych" (1979).
1965 – Katastrofa
 
Autor powieści kryminalnych pod pseudonimem Jacek Joachim.
1975 – Wyjazd służbowy
 
Autor pierwowzorów powieściowych i scenariuszy filmowych: 1965 – Katastrofa, 1975 – Wyjazd służbowy, 1976 – Wielki układ, 1979 – Pięć dialogów wielkopostnych
1976 – Wielki układ
 
Dzięki "Katastrofie" (1965) zadebiutował jako scenarzysta (reż. Sylwester Chęciński, dla którego „Katastrofa” była jedynym dziełem psychologicznym). ▼
1979 – Pięć dialogów wielkopostnych
 
▲Dzięki "Katastrofie" zadebiutował jako scenarzysta (reż. Sylwester Chęciński, dla którego „Katastrofa” była jedynym dziełem psychologicznym).
 
Kubikowski jest twórcą jeszcze dwóch innych scenariuszy, zrealizowanych przez przedwcześnie zmarłego Andrzeja Jerzego Piotrowskiego: "Wielkiego układu" i "Wyjazdu służbowego", które - podobnie jak "Katastrofa" - są formą środowiskowego sondażu, socjologicznego portretu zbiorowego, w szczególności postaw moralnych i poczucia odpowiedzialności.
== Źródła: ==
 
1. [http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/113344]
 
2. [http://portalwiedzy.onet.pl/2300,,,,kubikowski_zbigniew,haslo.html]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Kubikowski”