Wikipedia

Jan Trepczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
kat.
nic
Linia 32:
== Życiorys ==
=== Dzieciństwo i młodość ===
Jan Trepczyk urodził się 22 października 1907 r. we wsi StryszaStryszej BudaBudzie k. [[Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)|Mirachowa]], w pow. [[Kartuzy|kartuskim]], jako piąte, najmłodsze dziecko w chłopskiej rodzinie Jana i Berty z d. Hebel. W latach 1914–1921 uczył się w szkole podstawowej w [[Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)|Mirachowie]], najpierw po niemiecku, potem po polsku. Tam zetknął się z [[Aleksander Labuda|Aleksandrem Labudą]], który ukształtował jego zainteresowania kulturą kaszubską. Od 1921 r. kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim Męskim w [[Kościerzyna|Kościerzynie]]. Uczył go m.in. poeta kaszubski [[Leon Heyke|ks. Leon Heyke]]. W 1926 r. ukończył szkołę i podjął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w [[Kartuzy|Kartuzach]]. Od 1927 r. uczył w [[Miszewo (powiat kartuski)|Miszewie]] k. Żukowa.
 
Latem 1928 r. wraz z [[Aleksander Labuda|A. Labudą]] odwiedził dr. [[Aleksander Majkowski|A. Majkowskiego]], który został jego duchowym przewodnikiem. Wraz z [[Aleksander Labuda|Labudą]] i A. Stoltmannem Trepczyk przygotował w następnym roku zjazd nauczycielski w [[Kartuzy|Kartuzach]], na którym założono [[Zrzeszenie Regionalne Kaszubów]]. Został jego sekretarzem, a później stał się jednym z głównych [[Zrzeszeńcy|„zrzeszińców”]].
W 1930 r. Jan Trepczyk ożenił się z siostrą [[Jan Rompski|Jana Rompskiego]], Anielą, z którą miał 6 dzieci. W tym samym roku zadebiutował literacko na łamach „Chëczy Kaszëbsczi”. Publikował też w „Gryfie Kaszubskim” i [[Zrzesz Kaszëbskô|„Zrzeszy Kaszëbsczi”]], którą później także redagował.
 
W 1934 r. został przeniesiony decyzją władz do [[Rogoźno|Rogoźna]], a rok później do [[Tłukawy|Tłukaw]] w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]], by osłabić w ten sposób środowisko kaszubskich działaczy, którym zarzucano tendencje separatystyczne. Na tej „emigracji” wydał śpiewnik po kaszubsku, nadal wiele też publikował i nie zmienił swych poglądów na sprawy kaszubskie.<ref>{{Cytuj |autor = null null, null null, null null, null null |tytuł = null |data = 2017 |data dostępu = 2020-04-16 |isbn = 978-0-9912144-4-0 |miejsce = Tulsa, OK, USA |wydawca = American Association of Petroleum Geologists |opublikowany = Proceedings of the 5th Unconventional Resources Technology Conference |doi = 10.15530/urtec-2017-2670073 |url = http://dx.doi.org/10.15530/urtec-2017-2670073}}</ref>
 
=== II wojna światowa ===
Linia 43:
 
=== Działalność kaszubska, praca i rodzina ===
W 1930 r. poślubił Anielę z d. Rompska, z którą miał sześcioro dzieci: Bogusławę (1930), Świętopełka (ur. 1931, zm.zmarł w 2011), Mirosławę (1933), Damrokę (1934), Mestwina (ur. 1935, zm.zmarł w 1943) i Sławę (1937). O wielkim przywiązaniu do ziemi pomorskiej, jak i znajomości jej historii świadczy fakt nadawania swoim dzieciom starodawnych imion słowiańskich, typowych dla dynastii książąt pomorskich. W 1951 r., po śmierci pierwszej małżonki, ożenił się z Leokadią Czają. W 1967 r. przeszedł na emeryturę. Dwa lata później przeprowadził się na ul. Zwycięstwa, gdzie mieszkał do śmierci. W czerwcu 1946 r. wrócił do kraju i zamieszkał w [[Wejherowo|Wejherowie]] przy ul. Bukowej, a potem Kopernika. Przez ponad 20 lat pracował tam jako nauczyciel muzyki w SP nr 4. Uczył także geografii, plastyki i matematyki. Opracowaniem jego biografii i twórczości zajął się Edmund Kamiński, zięć Leokadii.
 
Od powrotu do kraju włączył się w pracę kulturalno-społeczną na [[Kaszuby|Kaszubach]]. Publikował m.in. w [[Zrzesz Kaszëbskô|„Zrzeszë Kaszëbsczi”]], „Echu Ziemi Wejherowskiej”, [[Kaszëbë (czasopismo)|„Kaszëbach”]], a później m.in. w [[Pomerania (miesięcznik)|„Pomeranii”]]. Tworzył poematy, krótkie nowele i szkice, a przede wszystkim wiersze i pieśni<ref>Mamuszka, F.: Wejherowo i Ziemia Wejherowska: przewodnik. Gdańsk: Wyd. Morskie, 1969, s. 45.</ref>, do tekstów własnych i cudzych. Nie miał specjalistycznego wykształcenia muzycznego, ale miał niezwykły talent i zmysł melodyczny, którego dowodem są jego utwory na chór. Sam pięknie śpiewał, potrafił też grać m.in. na pianinie i skrzypcach. W latach 1952–1954 zbierał folklor kaszubski po wsiach i małych miasteczkach, studiował też mowę kaszubską, jej odmiany i słownictwo. Pracował nad pisownią kaszubską. Stawał się jednym z głównych działaczy regionalnych na [[Kaszuby|Kaszubach]].
Linia 94:
* C. Obracht-Prondzyński, „Zjednoczeni w idei. Pięćdziesiąt lat działalności Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego (1956-2006)”, Gdańsk 2006
* „Feliks Marszałkowski i inni Zrzeszińcy a rozwój języka oraz literatury kaszubskiej”, Wejherowo 2008
* E. Kamiński, „Jubileusz Ogólnopolskich Festiwali Pieśni o Morzu w Wejherowie (1966-2008)”, Wejherowo 2008
*XD Zuza:) powinniście mnie znać
 
{{Kontrola autorytatywna}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Trepczyk”