Longin Komołowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja |
lit. |
||
Linia 37:
W 1982 współorganizował podziemne struktury „Solidarności” w [[Szczecin]]ie, w kolejnych latach uczestniczył w podziemnej działalności związku, organizował druk i kolportaż [[wydawnictwo podziemne|wydawnictw drugiego obiegu]] oraz ich przerzut do [[Szwecja|Szwecji]]. Od 1984 był członkiem Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego. W latach 1988–1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarności”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez [[Organy bezpieczeństwa państwa|organy bezpieczeństwa]].
Od 1989 był aktywnym działaczem ponownie zalegalizowanej „Solidarności”. Został przewodniczącym Komisji Zakładowej w Stoczni Szczecińskiej oraz wiceprzewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 1990–1997 pełnił funkcję przewodniczącego zarządu Regionu NSZZ „Solidarność” Pomorza Zachodniego<ref>[http://www.encysol.pl/wiki/Longin_Komo%C5%82owski Nota biograficzna w ''Encyklopedii Solidarności'']. [dostęp 14 czerwca 2010].</ref>, zasiadał w Komisji Krajowej oraz jej prezydium. W 1996 zainicjował powołanie Szczecińskiego Porozumienia Prawicy. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1997 roku|wyborach parlamentarnych w 1997]] zdobył mandat posła na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej III kadencji (1997–2001)|III kadencji]] z listy [[Akcja Wyborcza Solidarność|Akcji Wyborczej Solidarność]] w okręgu [[Okręg wyborczy nr 44 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (1993–2001)|szczecińskim]]. Od 31 października 1997 sprawował urząd [[Ministerstwo Pracy i Polityki Socjalnej|ministra pracy i polityki socjalnej]], a od 19 października 1999 do 19 października 2001 [[
W latach 1998–2002 był przewodniczącym [[Ruch Społeczny (partia polityczna)|Ruchu Społecznego AWS]] w regionie zachodniopomorskim. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2001 roku|wyborach do Sejmu w 2001]] bezskutecznie ubiegał się o reelekcję. W 2002 został właścicielem firmy Longin Komołowski Konsulting zajmującej się doradztwem gospodarczym. W 2007 wszedł w skład zarządu firmy [[Enea|ENEA]] Operator. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 2007 roku|wyborach parlamentarnych]], które odbyły się 21 października 2007, po raz drugi uzyskał mandat posła (na Sejm [[Posłowie na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej VI kadencji|VI kadencji]]) jako bezpartyjny kandydat z listy [[Prawo i Sprawiedliwość|Prawa i Sprawiedliwości]] w [[Okręg wyborczy nr 41 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu szczecińskim]] liczbą 10 223 głosów. Po kilkunastu dniach wraz z [[Maciej Płażyński|Maciejem Płażyńskim]] wystąpił z [[Klub (parlament)|klubu parlamentarnego]] PiS. W [[wybory parlamentarne w Polsce w 2011 roku|wyborach w 2011]] kandydował bez powodzenia na senatora z własnego komitetu wyborczego (z poparciem [[Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu|Obywateli do Senatu]])<ref>[http://wybory2011.pkw.gov.pl/wyn/320000/pl/okr-41.html#tabs-2 Serwis PKW – Wybory 2011]. [dostęp 24 października 2011].</ref>.
| |||