Ubezdźwięcznienie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 17:
Wszystkie te spółgłoski ulegają ubezdźwięcznieniu wstecznemu (''kładka [kłatka], wcierać [fcierać]''). ''w'' i ''rz'' (ale nie ''ż'' - ''jakże [jagże]'') również postępowemu (''kwiat [kfiat], potrzeba [potszeba]'').
[[Spółgłoska półotwarta|Spółgłoski półotwarte]] normalnie nie ulegają w języku polskim ubezdźwięcznieniu, chyba że znajduję się między dwoma
Poza tym, zwłaszcza we wschodniej i północnej Polsce, występuje wymowa form ''róbmy, chodźmy'' jak ''rópmy, choćmy''.
W standardowym języku polskim obowiązują zasady ubezdźwięczniania typowe dla [[dialekt mazowiecki|dialektu mazowieckiego]]. W [[dialekt małopolski|dialekcie małopolskim]] ubezdźwięcznianie jest rzadsze (praktycznie nigdy nie występuje ubedźwięcznianie przed [[sonant]]ami, a w [[dialekt wielkopolski|dialekcie wielkopolskim]] ubezdźwięcznieniu nie podlegają ponadto [[spółgłoski płynne]], tzn. ''trwa'', ''plwa'' wymawiane po mazowiecku i małopolsku [trfa], [plfa] z bezdźwięcznym "r" i "l", bywają wymawiane [trva], [plva] z dźwięcznym "r" i "l".
W [[język niemiecki|języku niemieckim]] ubezdźwięcznienie następuje nie tylko na końcu wyrazu, ale też na końcu [[morfem]]u, np. ''lieblich'' [''li:plich`''] 'łagodny, uroczy'.
|