Wędrzyn: Różnice pomiędzy wersjami

Po raz pierwszy wieś wymieniona została 21 lutego 1322 roku, kiedy książę głogowski [[Henryk II świdnicki|Henryk II]] nadał [[Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego zwany Rodyjskim i Maltańskim|joannitom]] Sulęcin wraz z sześcioma wsiami, w tym ''Wanderin''. Wieś położona była na średniowiecznym szlaku handlowym z [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurtu]] przez Międzyrzecz do Poznania. W latach 1890-92 3,5 km na północny wschód od Wędrzyna zbudowano stację kolejową. W latach trzydziestych na południe od wsi wybudowano poligon wojskowy ''Truppenübungsplatz Wandern''. Jego powierzchnia wynosiła 10.335,14 hektarów, z czego 863 hektary zajmowały lasy<ref>{{cytuj stronę| url = http://17wbz.sow.mil.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=49&Itemid=77| tytuł = Charakterystyka Wędrzyna| data dostępu = 24 maja 2009| autor = | język = en}}</ref>. W latach 70. wybudowano tu unikatowy poligon zurbanizowany, przeznaczony do szkoleń z zakresu walki w miastach<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.7psk.com.pl/pancerna.php| tytuł = 15 Wielkopolska Brygada Kawalerii Pancernej| data dostępu = 24 maja 2009| autor = | język = pl}}</ref>.