Mizrachijczycy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
red.
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 1:
[[Plik:KurdJewwomenRowendez905.jpg|thumbnail|''Kurdyjscy Żydzi Mizrahi w Rawanduz, północny Irak, 1905.'']]
[[Plik:Yemen1.jpg|thumbnail|''Jemeński Żyd Mizrahi z wczesnego XX wieku.'']]
'''Mizrachijczycy''' (także: Mizrahi, z hebr. מזרחים – wschodni„wschodni”, spolszczona forma: Mizrachim; inne nazwy: orientalni, mizrachijscy, lub arabscy [[Żydzi]]) – określenie ludności żydowskiej zamieszkującej obszary państw arabskich położonych w [[Afryka Północna|Afryce Północnej]], na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]], w [[Azja Środkowa|Azji Środkowej]] oraz na [[Kaukaz (kraina historyczna)|Kaukazie]]. Niekiedy określa się ich jako 'arabskich Żydów', gdyż oprócz wspólnej ziemi, z [[Arabowie|Arabami]] łączy ich także język (np. [[Język judeo-arabski|judeo-arabskie]] dialekty takie jak maghrebi). Mizrachijczycy utrzymywali przeważnie dobre relacje z tubylczymi Arabami, jak i np. z napływową, jak oni sami, ludnością [[Afrykanie|czarną]]. Żydzi Mizrachim często utożsamiani są z [[Sefardyjczycy|Żydami sefardyjskimi]] ze względu na ten sam, co ich rytuał (odróżniający ich od [[Żydzi aszkenazyjscy|Żydów aszkenazyjskich]]), oraz stykanie się tych dwóch grup etniczno-kulturowych w świecie (np. Żydzi sefardyjscy i arabscy zamieszkują we [[Francja|Francji]] oraz w [[Ameryka Łacińska|Ameryce Łacińskiej]], m.in.[[Argentyna]]).
 
Mała grupa Żydów Mizrahi znalazła się również w [[Polska|Polsce]]. Przybyli z [[Imperium Osmańskie]]go podczas migracji [[ludy tureckie|ludów tureckich]] lub [[Ormianie|Ormian]]. Ich nazwiska często pochodziły od oryginalnych – [[Język hebrajski|hebrajskich]] – imion, lub genezy swojego ludu (np. [[Abraham|Abrama]], [[Salomon (król Izraela)|Salomona]] lub czasami [[Arabowie|Araba]] – jako że nieraz byli określani tym mianem), a z czasem zyskiwały polskie końcówki (np. 'czyk' – znaczącą "syn"„syn” – mówiącą o pochodzeniu przodków, podczas gdy np. 'ski', czy 'wicz' przyjmowane były raczej przez Żydów aszkenazyjskich). Po swym osiedleniu Mizrachijczycy zaczęli mieszać się z Aszkenazyjczykami, co sprawiło stopniowy zanik ich egzotycznych obyczajów. Według tradycji żydowskie dzieci urodzone w Europie mając jednego rodzica z kultury arabskiej, a drugiego aszkenazyjskiego, musiały być od początku wychowywane na Aszkenazyjczyków, podczas gdy korzenie ich rodów od strony nieaszkenazyjskiego rodzica sięgały [[Turcja|Turcji]], [[Syria|Syrii]], [[Liban]]u, a nawet [[Egipt]]u. Były to wyniki silnej [[Asymilacja kulturowa|asymilacji]] tej ludności, która w XVI wieku osiedliła się na terytorium Polski.
 
== Zobacz też ==