Szarże kawalerii polskiej na niemieckie czołgi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK, drobne merytoryczne |
|||
Linia 68:
== Wykorzystanie mitu przez propagandę komunistyczną ==
{{osobny artykuł|Kozietulszczyzna|Propaganda komunistyczna|Propaganda w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej}}
Podobnymi do nazistowskiej propagandy motywami kierowali się [[komunizm|komuniści]], którzy również po wojnie chętnie wykorzystywali mit o szarżach kawaleryjskich na niemieckie czołgi. Po zakończeniu wojny szarżujący ułani również dla propagandy [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] stali się symboliczną ilustracją tego, jak zacofana w rozwoju oraz jak krótkowzroczna politycznie była kapitalistyczna i
Jednym z członków [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] jacy otwarcie sprzeciwili się mitowi o szarżach polskiej kawalerii na niemieckie czołgi był pułkownik [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]] – [[Zbigniew Załuski]]. Poświęcił on trzy lata na poszukiwania dowodów w postaci relacji bezpośrednich świadków mitycznych szarż i żadnego z nich nie znalazł. Swoje dociekania opublikował w serii artykułów zamieszczonych w miesięczniku oficerskim „Wojsko Ludowe” w 1960 roku<ref>„Wojsko Ludowe”, nr 7-10, 1960.</ref>, które ukazały się w formie książkowej po raz pierwszy w 1962 roku pt. „7 polskich grzechów głównych”{{r|Zaluski}}. Książka wywołała jedną z najbardziej zaciekłych polemik prasowych dotyczących polskiej historii w okresie PRL-u. Była ona później wielokrotnie wznawiana w latach 60. i 70.
| |||