Wisław II: Różnice pomiędzy wersjami

== Życiorys ==

Syn księcia rugijskiego [[Jaromir II|Jaromara II]] i Eufemii, córki księcia gdańskiego [[Świętopełk II Wielki|Świętopełka II Wielkiego]]. Władzę objął po śmierci ojca w [[1260]] r. Zgłaszał pretensje do spadku na Pomorzu. W [[1269]] r. zajął ziemię sławieńską i założył miasto [[Darłowo]]. W [[1277]] r. sprzedał ja margrabiom brandenburskim. Dwa lata później zawarł z nimi układ w sprawie podziału Pomorza Gdańskiego po śmierci [[Mściwój II|Mściwoja II]]. W [[1295]] r. Wisław II z synami [[Wisław III|Wisławem III]] i Samborem wystąpił jako dziedzic Mściwoja. W [[1300]] r. Wojska rugijskie pod wodzą [[Sambor Rugijski|Sambora]] syn Wisława II wylądowały na środkowym Pomorzu. Zawarto przymierze Rugijsko - Pomorskie i z pomocą miejscowego rycerstwa Sambor opanował okolice Darłowa, [[Sławno|Sławna]] i [[Białogarda|Białogardy]].

Pod względem praktycznym Pomorze Gdańskie było władztwem polsko-czeskiego króla [[Wacław II|Wacława]]. Na wezwanie króla zjawiły się tradycyjnie sojusznicze względem Czechów wojska Zakonu Krzyżackiego. Oddziały pod wodzą mistrza pruskiego [[Helwig von Goldbach|Helwiga z Goldbachu]] w 1301 roku zajęły wyprzedzająco [[Gdańsk]] nie dopuszczając do zmiany politycznego status quo na tych terenach, a Helwig Goldbach wydał nawet Gdańszczanom przywilej.

Pomimo takiego obrotu spraw Wisław II zapewne aż do śmierci używał tytułu księcia pomorskiego.