Orientalizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 59130413 autorstwa 2A01:117F:213:7A00:F132:76A4:3F8C:28E1 (dyskusja), po czyszczeniu kodu przejrzyj wykonane zmiany!
Znacznik: Anulowanie edycji
zmiana słowa epice na epoce (mówimy o epoce, jaką jest barok)
Linia 1:
'''Orientalizm''' (z [[łacina|łac.]] ''orientalis'' – „wschodni”) – szczególnie utrwalona w kulturze Zachodu forma [[egzotyzm]]u polegająca na uzewnętrznieniu i akcentowaniu w tworach kultury fascynacji kulturami [[Wschód|Wschodu]], zwłaszcza hinduską, japońską, arabską, perską, chińską.
 
Orientalizm występował czasem już w kulturze starożytnej. W kulturze średniowiecza, gdy Daleki Wschód był słabo znany, uznawano go za bajeczną krainę szczęśliwości i dostatku – w takiej postaci Wschód przedstawiony jest szczególnie często w romansie średniowiecznym, a także w epiceepoce [[barok]]owej.
 
Nową postać zainteresowanie Wschodem zyskało w literaturze oświecenia. Wschód służył w niej często jako „zwierciadło” cywilizacji Zachodniej – widać to np. w ''[[Listy perskie|Listach perskich]]'' [[Monteskiusz]]a, powiastkach [[Voltaire|Woltera]], twórczości [[Jan Potocki (1761–1815)|Jana Potockiego]]. Ponadto liczne prądy i motywy orientalne w sztuce, literaturze i zdobnictwie (np. [[chinoiserie]]) stanowiły w kulturze oświecenia element [[preromantyzm|preromantyczny]].