Secesja (sztuka): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
m drobne techniczne |
||
Linia 19:
== Charakterystyka ==
Za podstawowe cechy secesji uważa się powszechnie charakterystyczną linię – giętką, płynną i ruchliwą oraz bogatą ornamentykę, zwłaszcza roślinno-zwierzęcą. Niewątpliwie jest to słuszne twierdzenie, jednak secesja była zjawiskiem bardziej złożonym i różnorodnym, nieograniczającym się wyłącznie do tych dwóch tendencji. Obok nurtów kwiatowo-organicznych (występujących zwłaszcza w Nancy z Gallém), obecne były nurty bardziej geometryczne, a mniej ornamentalne (np. Austria) czy abstrakcyjne i strukturalne, w których motywy organiczne są silnie przekształcane, tworząc formy niemal abstrakcyjne, a struktura danego obiektu jest podkreślona (Francja, Belgia – np. wejścia Guimarda do paryskiego metra)<ref name=
[[Plik:!Sopot Lipowa 9 entrance.jpg|thumb|Wejście do secesyjnej willi z 1904, [[Sopot]]]]
Linia 79:
W Szkocji, a konkretnie w [[Glasgow]], powstała odrębna odmiana secesji, stworzona przez [[Charles Rennie Mackintosh|Charlesa Mackintosa]], [[Herbert MacNeir|Herberta MacNeira]] i ich żony: [[Margaret MacDonald|Margaret]] i [[Frances MacDonald]]. Ich dzieła charakteryzowała oszczędność połączona z wyrafinowaniem, jasne barwy, linie faliste obok prostych.
Mackintosh, architekt i projektant, stworzył budynek Glasgow School of Art o prostej, asymetrycznej bryle oraz wnętrza herbaciarni Miss Cranston: The Buchanan Street Tearoom (1896–1897) i Willow Tearoom (1903–1904). Pomieszczenie The Buchanan Street zostało podzielone metalowymi prętami i ozdobione namalowanymi na ścianach postaciami kobiecymi i różami.[[Plik:Charles Rennie Mackintosh 001.jpg|thumb|left|100px|Mackintosh, projekt do herbaciarni Miss Cranston<ref name=
=== Austria ===
| |||