Barbara Maciąg: Różnice pomiędzy wersjami

Córka Józefa i Zofii z domu Tabor. Z szybownictwem związana była od 1948 r. kiedy rozpoczęła szkolenie szybowcowe na szybowisku Góra Osowa koło [[Częstochowa|Częstochowy]]. W 1951 r. została pierwszą kobietą w Polsce i drugą na świecie, która zdobyła Złotą [[Odznaka Szybowcowa|Odznakę Szybowcową]]. Od 1952 r. była instruktorem szybownictwa, a następnie jako [[magister]] polonistyki pracowała w oświacie jako nauczyciel w szkole podstawowej w [[Jeżów Sudecki|Jeżowie Sudeckim]] oraz w [[I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze|I Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze]]. 29 maja 1953 r. pobiła na szybowcu [[IS-2 Mucha]], krajowy rekord kobiecy przelotu pokonując dystans 543 km (wystartowała w [[Grudziądz]]u i po przekroczeniu granicy wylądowała na terytorium [[ZSRR]]). W 1956 r. na szybowcu [[SZD-8 Jaskółka]] ustanowiła nowy rekord świata, a w 1961 r., za [[Przewyższenie (różnica wysokości)|przewyższenie]] 6150 m w [[Lot falowy|locie falowym]] w [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]], uzyskała trzeci diament do złotej odznaki szybowcowej<ref>{{Cytuj stronę | url = http://wyborcza.pl/7,134835,22488544,barbara-maciag-18-07-1930-9-09-2017.html | tytuł = Barbara Maciąg (18.07.1930 - 9.09.2017) | opublikowany = Wyborcza.pl | język = pl | data dostępu = 2019-01-21}}</ref>. W 1962 urr. zyskała tytuł [[Odznaka „Mistrz Sportu”|Mistrza Sportu]], a w 1986 r. została wyróżniona Odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego. Zmarła 9 września 2017 r. i została pochowana na cmentarzu w Jeżowie Sudeckim<ref name="bio"/>.