Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
przy nieistniejących bezprzedmiotowe
→‎1992–2001: drobne merytoryczne
Linia 42:
Działania te ponownie nasiliły się w okresie rządów [[koalicja AWS-UW|koalicji AWS-UW]] (w latach 1997–2000), a następnie samej [[Akcja Wyborcza Solidarność|AWS]] (w okresie 2000–2001){{odn|Piskorski|2006|s=162}}. Partia organizowała wówczas wiele blokad dróg. Rozszerzenie i radykalizacja akcji protestacyjnych spowodowały wzrost liczby wystąpień lidera w środkach masowego przekazu i wzrost poparcia dla partii do poziomu 5%.{{odn|Piskorski|2006|s=162}}.
 
W [[Wybory samorządowe w Polsce w 1998 roku|wyborach samorządowych 11 października 1998]] działacze SamoobronyPrzymierza RPSamoobrona (m.in. Andrzej Lepper - z sukcesem, Jan Łączny, Bernard Ptak, Tadeusz Dębicki) startowali z list [[Przymierze Społeczne|Przymierza Społecznego]], czyli centrolewicowej koalicji [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]]-[[Unia Pracy|UP]]-[[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|KPEiR]].
 
5 maja 1999 miał miejsce II kongres partii, na którym delegaci ponownie wybrali jednogłośnie Andrzeja Leppera na przewodniczącego{{odn|Piskorski|2006|s=163}}. Wśród zaproszonych na kongres znaleźli się przedstawiciele rządu i Kancelarii Prezydenta. Przed wyborami prezydenckimi Samooborna podjęła negocjacje z PSL na temat wspólnego kandydata na prezydenta. Porozumienia nie zdołano osiągnąć. W tym samym czasie Andrzej Lepper podjął próbę stworzenia Bloku Ludowo-Narodowego oraz podjął rozmowy z [[Tadeusz Wilecki|Tadeuszem Wileckim]]. Rada Krajowa partii zdecydowała jednak, że kandydatem na prezydenta ponownie będzie przewodniczący partii{{odn|Piskorski|2006|s=163}}. Podczas kampanii wyborczej nałożono na przewodniczącego partii areszt za niestawianie się na rozprawy i pomówienia władz państwowych{{odn|Piskorski|2006|s=164}}.