Buńczuk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
literówki |
|||
Linia 3:
'''Buńczuk''' – wywodzący się z czasów starożytnych [[weksylia|znak rozpoznawczy]] pochodzenia [[azja]]tyckiego, składający się z [[Drzewce (sztandar)|drzewca]] zakończonego kulą lub [[Grot (broń)|grotem]], ozdobionego końskim włosiem pochodzącym z ogona.
Buńczuk stanowił symbol władzy w armii [[mongołowie|mongolskiej]] i [[Turcja|tureckiej]], oraz wojskach [[Tatarzy|tatarskich]] i [[Kozacy zaporoscy|kozackich]]. Składał się z ogona [[Jak zwyczajny|jaka]] lub konia, umieszczonego w misternie uplecionej siatce i powieszony na długim drzewcu zakończonym metalowym emblematem. Odpowiedzialnymi za niego w armii [[Imperium Osmańskie|Osmanów]] byli piesi ''buńczuczni'', którzy zatykali je w miejscu obozowiska przed namiotem dostojnika (1-7 buńczuków w zależności od rangi) lub [[sułtan]]a (7-9 znaków), a w czasie walki starali się trzymać nieco z tyłu właściciela, aby w razie porażki móc wycofać je jak najszybciej i nie oddać ich w ręce wroga. W innych armiach zdarzały się
== Buńczuk w Wojsku Polskim ==
|