Stanisław Kałużyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, kat. |
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne, źródła/przypisy, drobne techniczne, poprawa linków, wikizacja |
||
Linia 28:
|wikicytaty =
}}
'''Stanisław Paweł Kałużyński''' (ur. [[6 sierpnia]] [[1925]] w [[Świerczów (województwo podkarpackie)|Świerczowie]], zm. [[6 stycznia]] [[2007]])<ref name=WUW>{{cytuj | url = https://web.archive.org/web/20070928174914/http://www.wuw.pl/index.php?tresc=aktu&idaktu=151| tytuł = Zmarł Profesor Stanisław Kałużyński| opublikowany = Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego| data =2007}}
</ref> – profesor zwyczajny, doktor habilitowany, światowej sławy ałtaista, językoznawca i badacz kultury [[Azja Środkowa|Azji Środkowej]] i [[Syberia|Syberii]], mongolista i [[Jakucja|jakutolog]], popularyzator wiedzy o [[Mongolia|Mongolii]], w latach 1970-2004 członek komitetu redakcyjnego „Rocznika Orientalistycznego”, oraz w latach 1974-2005 serii „Prace Orientalistyczne”. Autor blisko 150 prac naukowych, wykładowca uniwersytecki. == Życiorys ==
Szkołę podstawową i dwie klasy gimnazjum ukończył w dwudziestoleciu międzywojennym w [[Tarnów|Tarnowie]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w latach 1943-1944 był związany z [[Armia Krajowa|AK]]<ref name=WUW/>.
Maturę zdał w 1946, studiował na kierunku bliskowschodnim w Instytucie Filologii Orientalnej [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W styczniu 1951 roku podjął jako magister pracę w Instytucie Orientalistycznym [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], w Katedrze Filologii Indyjskiej<ref
W 1955 roku uzyskał tytuł kandydata nauk, a rok później odbył roczny staż w [[Jakuck]]u, [[Petersburg|Leningradzie]] i [[Moskwa|Moskwie]]. Efektem pobytu w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] była
W 1971 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1979 roku profesora zwyczajnego, na emeryturę przeszedł w 1995 r.
Od 1972 roku należał do [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]{{r|O}}.
W uznaniu zasług został uhonorowany między innymi tytułem doktora honoris causa Narodowego Uniwersytetu Mongolskiego w 2006 r. oraz wybrany na członka honorowego Mongolskiej Akademii Nauk. Był wieloletnim działaczem i członkiem Komitetu Nauk Orientalistycznych [[Polska Akademia Nauk|PAN]] oraz zastępcą jego przewodniczącego w latach 1971-1992. Był również członkiem [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|Towarzystwa Naukowego Warszawskiego]] (Wydział I Językoznawstwa i Historii Literatury) oraz zagranicznych towarzystw: Société Finno-Ougrienne i Societas Uralo-Altaica.▼
Otrzymał tytuł [[Doktor honoris causa|doktora honoris causa]] [[Narodowy Uniwersytet Mongolski|Narodowego Uniwersytetu Mongolskiego]] w 2006 r.<ref name=WUW/> i został członkiem honorowym [[Mongolska Akademia Nauk|Mongolskiej Akademii Nauk]].
▲
Został pochowany 19 stycznia 2007 r. na [[Cmentarz Bródnowski|Cmentarzu Bródnowskim]] w [[Warszawa|Warszawie]].
Odznaczony m.in.<ref>''Kto jest kim w Polsce 1989'', Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989,
== Wybrane publikacje książkowe ==
* ''Dawni Mongołowie'', PIW, Warszawa 1983.
* ''Imperium mongolskie'', Wydawnictwo Wiedza Powszechna {1970}
Linia 60 ⟶ 65:
== Literatura biograficzna ==
* Stachowski Marek: „Słowo wstępne”, [w:] Kałużyński Stanisław: ''Iacutica. Prace jakutoznawcze'', Warszawa 1995, s. 7-12 (+ wersja niemiecka: s. 13-19).
* ''Kto jest kim w Polsce 1989'', Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989,
{{Kontrola autorytatywna|WORLDCATID=}}
| |||