Eschiva z Ibelinu (pani Bejrutu): Różnice pomiędzy wersjami

Eschiva była córką [[Jan II z Ibelinu|Jana II z Ibelinu]] oraz [[Alice de la Roche]]. Jej starsza siostra, [[Isabella z Ibelinu|Isabella]], została panią Bejrutu po śmierci ojca w 1264{{r|jackson}}. Eschiva wyszła za mąż za [[Humphrey de Montfort|Humphreya de Monfort]], syna [[Filip de Montfort|Filipa de Montfort]], pana [[Tyr (miasto)|Tyru]], w 1274{{r|dibelin}}. Po śmierci Isabelli w 1282 roku tytuł pani Bejrutu przeszedł na Eschivę. Humphrey zaś odziedziczył Tyr po swoim zmarłym bracie, [[Jan de Montfort|Janie de Montfort]], w 1283 roku. Jednak rok później zmarł i Tyr przeszedł pod panowanie wdowy po jego bracie{{r|jackson}}.

 

 

W 1308 roku bezdzietnie zmarł [[Gwido II de la Roche]], [[Księstwo Aten|książę Aten]]. Eschiva, jako jego kuzynka, domagała się prawa do księstwa. Jej konkurentem był [[Walter V z Brienny]], również kuzyn Gwidona. Sprawa trafiła przez wysoki sąd [[Księstwo Achai|księstwa Achai]], który uznał prawa Waltera, ponieważ ten był mężczyzną i wojownikiem, a Eschiva nie dość że kobietą, to jeszcze wdową{{r|latins}}. Słysząc wyrok, Eschiva miała paść na kolana przed ołtarzem kościoła św. Franciszka w [[Glarentza|Glarentzy]], gdzie odbywał się sąd, i wezwała Pannę Marię, by, jeśli sędziowie i jej rywal uczynili niesprawiedliwy wyrok, umarli bezdzietnie{{r|latins}}.