Sobór chalcedoński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 27:
 
== Okoliczności zwołania soboru ==
W V wieku problemy, które po [[Sobór nicejski I|soborze nicejskim]] z 325 roku doprowadziły do wieloletniego kryzysu, nie powodowały już w Cesarstwie Rzymskim poważniejszych sporów. Problem statusu [[Ontologia|ontologicznego]] bóstwa [[Jezus Chrystus|Chrystusa]], uważano w Kościołach chrześcijańskich w zasadzie za rozstrzygnięty, a [[arianizm]] był tylko zjawiskiem marginalnym. Spory [[Teologia|teologiczne]] zaczęły się koncentrować wokół problemu, w jaki sposób to, co pochodzi od [[Bóg|Boga]] i to, co jest z [[Człowiek (rodzaj)|człowieka]], zostało połączone w osobie Jezusa Chrystusa. W historiografii spór ten nowy konflikt nazywa się sporem [[Chrystologia|chrystologicznym]]{{odn|Wipszycka|1994|s=205}}.
 
Polemiki teologiczne zapoczątkował w drugiej połowie IV wieku [[Apolinary z Laodycei]], który twierdził, że w wyniku zmieszania elementów boskiego i ludzkiego, w Jezusie zwyciężył element boski – dlatego poprawne teologicznie są formuły w rodzaju ''Bóg wcielony'', ''Bóg ukrzyżowany'' itp. Reakcja na taki sposób definiowania osoby Chrystusa była krytyczna i gwałtowna w wielu Kościołach chrześcijańskich. Przeciwko Apolinaremu wystąpili między innymi [[Grzegorz z Nyssy]] czy [[Grzegorz z Nazjanzu]]. Zarzucano Apolinaremu umniejszanie człowieczeństwa Chrystusa, odmawianie Jezusowi ludzkiego umysłu czy ludzkiej woli{{odn|Wipszycka|1994|s=205}}.