Sobór chalcedoński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Okoliczności zwołania soboru: drobne redakcyjne |
→Uczestnicy soboru: drobne redakcyjne |
||
Linia 35:
Sobór w Chalcedonie był największym zgromadzeniem biskupów chrześcijańskich starożytności. Lista jego uczestników nie zachowała się. Współcześni historycy obliczają liczbę osób, którzy posiadali prawo głosu i uczestniczyli w obradach, na ponad pięćset{{odn|Wipszycka|1994|s=234}}. Kilku biskupów, chociaż nie przybyło do Chalcedonu osobiście, wysłało na obrady przedstawicieli – swoich [[diakon]]ów czy [[prezbiter]]ów. Przedstawiciele ci mieli prawo głosu, gdyż zgodnie z [[Prawo rzymskie|prawem rzymskim]] byli traktowani jako pełnomocnicy biskupów, w których imieniu podpisywali dokumenty końcowe{{odn|Wipszycka|1994|s=60}}.
[[Papież|Biskup Rzymu]] [[Leon I (papież)|Leon I]] wysłał do Chalcedonu dwóch przedstawicieli. Reprezentowali go Paschazynus, biskup [[Lilybaeum (stolica tytularna)|Lilybajon]] na [[Sycylia|Sycylii]] oraz [[prezbiter]] Bonifacjusz. Współdziałali z nimi [[Legat papieski|legaci]] Rzymu przy cesarzu, wysłani wcześniej i obecni w Konstantynopolu na długo przed soborem – biskup Lucencjusz i prezbiter Bazyli{{odn|Wipszycka|1994|s=232}}.
Sprawami organizacyjnymi zgromadzenia zarządzali dwaj cesarscy komisarze, nieznani z imienia. Rozstrzygali oni wszystkie sprawy proceduralne pojawiające się w toku obrad. Niekiedy interweniowali, przerywając dyskusje biskupów lub też wyrażali oficjalne stanowisko cesarza. Ważniejsze sprawy konsultowali między sobą i z innymi przedstawicielami cesarza. Od nich pochodzi redakcja protokołu obrad, na podstawie której sporządzili oni dokumenty końcowe soboru{{odn|Wipszycka|1994|s=234}}.
| |||