Rycheza Lotaryńska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
mNie podano opisu zmian
Linia 67:
[[Plik:Czaszka królowej Ryksy.jpg|thumb|240px|W 1852 roku Aleksander Przeździecki otrzymał zezwolenie od proboszcza katedry kolońskiej na otwarcie grobu Rychezy Lotaryńskiej; na polecenie Przeździeckiego wykonano kolorową litografię przedstawiającą czaszkę królowej.<ref>J. Lechman: ''Relikwie królowej Rychezy'', [w:] „Studia Lednickie”, Poznań 2002, R. 7, s. 352.</ref><ref>A. Przeździecki; E. Rastawiecki: ''Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki odrodzenia po koniec wieku XVII w dawnej Polsce'', seria 2, Warszawa 1855-1858.</ref>]]
[[Plik:Wojciech Gerson-Krolowa Ryksa.jpg|thumb|Rycheza na obrazie [[Wojciech Gerson|Wojciecha Gersona]].]]
'''Rycheza Lotaryńska''' (Richeza, Richenza), zwana również '''Ryksą''' (Rixa) (ur. ok. [[993]], zm. [[21 marca]] [[1063]] w [[Opactwo Brauweiler|Brauweiler]]) – [[Polskie królowe|królowa Polski]] jako żona [[Mieszko II Lambert|Mieszka II]], zwana błogosławioną<ref>Nie została oficjalnie beatyfikowana przez Kościół katolicki.</ref>.
 
== Pierwsze lata życia i małżeństwo z Mieszkiem II ==
Linia 75:
 
== Królowa Polski ==
Dzięki swojemu pochodzeniu i umiejętnościom dyplomatycznym, wywarła na władcy Niemiec presję, aby wyraził zgodę na koronację Mieszka II i jego ojca. W 1025 roku wraz z mężem została [[koronacja|koronowana]] na królową [[Polska|Polski]]. Pod koniec 1031 roku, w związku z zaistniałą sytuacją polityczną (objęcie władzy przez [[Bezprym]]a i ucieczka Mieszka II do Czech), zdecydowała się na wyjazd z Polski (z podobnych przyczyn kraj w 1037 opuścił jej syn Kazimierz I Odnowiciel). Udała się do Niemiec, zabierając [[Insygnia|insygnia królewskie]] i cały majątek, by sie uległy zniszczeniu (insygnia znalazły się na nowo w kraju wraz z powrotem Kazimierza Odnowiciela). Możliwe, że powróciła na krótko do Polski po śmierci Mieszka II w 1034 roku. Do końca życia używała tytułu królowej.
 
Wraz z synem Kazimierzem Odnowicielem dążyła do wzmocnienia władzy monarszej oraz do odbudowania osłabionego aparatu państwowego po [[Powstanie ludowe w Polsce 1038 roku|powstaniu ludowym]] i buncie [[Miecław]]a<ref>Marek Urbański: ''Poczet królowych i żon władców Polskich'', Warszawa 2006, s. 31–32</ref>.